Vandaag een warme half bewolkte dag met een gereserveerde boeking voor de oude gevangenis om twee uur in Pont l’Évèque. Dus vooraf een ontspannen ochtend!
Iets na enen stapten we op de fiets om de dalende, iets wijdere route naar het stadje te nemen, die Jan eerder ook al deed.
Zodoende kwamen we langs de aangereden das in de berm (foto 1), waar weinig van over was nu duizenden maden zich hieraan tegoed deden (foto2). Nog een paar dagen en er is niets meer van over.
Iets verder stond een mooie oud Renault stil op de weg, waar de bestuurder net de motorkap opendeed: panne?
We kwamen te vroeg in het stadje voor de rondleiding in de oude gevangenis en fietsten even naar het oudste wijk van de stad die langs het stroompje Yvies lag, een zijriviertje van de Touques.
Daarna wachtten we een poosje in een soort “tuin” (met houten kunstwerk) van de oude gevangenis, die begin 19e eeuw werd gebouwd, vlak achter de rechtbank in het departement Calvados in regio Normandië. Zeldzaam is, dat dit gebouw na sluiting bewaard is gebleven.
Opsluiting van gevangenen gebeurde hier 130 jaar lang van 1823 tot 1953. De misdaadcijfers in Basse Normandie waren zeer hoog. De bouw vond plaats in een tijd waarin men het Franse gevangenis systeem wilde hervormen en een architect ontwierp een prachtig neoklassiek gebouw van steen. Een granieten trap leidde naar het officiële onderkomen van de hoofdwacht in een toren met zicht op de binnenplaats en tevens de scheiding was tussen mannenzijde en die van vrouwen en kinderen. Het gebouw was gebouwd in symmetrie: geslachten gescheiden, kapel in het midden, constant toezicht mogelijk en er waren bezoekkamers, kantoren en in 1868 zelfs een bibliotheek. Op de beneden verdieping had de architect een doorgang/deur gemaakt in de vorm van een sleutelgat.
De verloedering vond echter ook hier plaats en er was o.a. gebrek aan bewaking en aan basis hygiëne: eerst bewoning door ongeveer veertien gevangenen en op eind 19e eeuw rond de honderd! Relatief welgestelde gevangenen konden via extra betalingen aan bewakers bijvoorbeeld een pallet ruilen voor een bed of gemeubileerde kamer. Door allerlei schandalen werd deze gevangenis tenslotte gesloten.
Met een bewaker die zijn gevangenen iets te veel vrijheid gunde, werd deze gevangenis een legende van de ‘Joyeuse Prison’, de aardige of vrolijke gevangenis, die in de bioscoop werd vereeuwigd door de gelijknamige film.
Het was een erg interessant bezoek, al was het snelle spreken van de Française die ons rondleidde, erg moeilijk te volgen. Maar via internet kom je grotendeels ook achter het verhaal!
Vervolgens streken we neer op een terras voor een drankje, waar Jan genoot van een Cider en Ria van een abrikozen sap.
Ria kocht bij een patisserie een rozijnen- en een chocobroodje om ter plekke op te eten en voor deze avond twee ‘gebakjes’ die in een mooi doosje verpakt werden: une tarte de Fraises en une macaron de Framboise.
We fietsten de lange heuvel weer op naar de camping, waar weer allerlei nieuwe campers binnenkwamen, waaronder vooral veel Nederlanders.
Jan zette de fietsen weer achterop de camper, de stoelen en tafel in de garage en draaide de luifel in, want morgen verlaten we dit leuke plekje op de camping.

Geschreven door LaikaRiaJan