Dag naar Essaouira, het “Zandvoort” van Marokko
Marokko, Lahsinate
Vanmorgen stapten we met Ruud en Annemarie + de teckels Moos en Miep en vier Fransen in het busje van de camping dat ons naar Essaouira bracht. Tot in de jaren 60 was de stad nog bekend onder de oud Portugese naam Mogador. We werden vlakbij de haven afgezet waar je meteen de stad en medina inloopt.
We pikten op het plein Moulay Hassan maar meteen een terrasje en werden onthaald met een Marokkaanse muziekband.
Weer verder lopend kwamen we langs een soort boekwinkeltje en Ria vroeg daar naar een landkaart van Marokko, die ze elders nergens had kunnen vinden. De winkelier liet haar meteen zelfs twee plankjes vol met kaarten zien. En bij de keuze uit twee vertelde hij haar welke de nieuwste kaart was.
Via allerlei winkeltjes met Marokkaanse prullaria en kleding liepen we omhoog langs een uitstalling van schilderwerkjes naar de stadswallen. Daar hadden we vanaf het fort met 18e -eeuwse Spaanse kanonnen zicht op de rotsen met woeste zee en het Slaveneiland.
Nadat Ria met Annemarie in een ‘winkeltje’ met een wijde broek in de weer waren, hadden de mannen zich in een steegje bij een barretje genesteld. Annemarie wilde naar een kapper en vlakbij zat een kapper die zich wel wilde wagen aan het kapsel-filmpje dat ze toonde. Ria maakte foto’s en liet zich ook overhalen voor een stukje korter knippen. Over het eindresultaat waren beide dames dik tevreden.
Vervolgens ging onze tocht naar een soort kleermaker waar de bestelde blouse voor Ruud nog niet klaar was. Annemarie zocht daar nog een stel uit wat iets aangepast moest worden, plus een meegenomen jurk iets korter. ’s Middags om vier uur zou alles klaar liggen!
Op het naast gelegen pleintje gingen we een hapje eten en bestelden een visschotel, gehakt spiesen, Marokkaanse salade en patat. Terwijl we op het eten wachten, kregen we broodjes met bieten-sinaasappel sausjes en olijven.
Tijdens het eten en lopend door de straatjes waren overal veel poezen en teckel Miep blafte dan de longen uit z’n lijf en hield ze zo lang als mogelijk in het oog.
We maakten daarna nog een rondje door weer andere kleine straatjes voor we terug liepen naar de kleermaker, waar alles keurig klaar lag.
Langzaam richting de opstapplek kocht Ria nog een luchtig ‘sjaal’-pak en verwenden we onszelf met een warme suikerring.
Precies om vijf uur stapten we met de Fransen in het klaarstaande busje en reden terug naar de camping. Na omkleden in makkelijke kleding dronken we nog een drankje bij Ruud en Annemarie en kregen een Nobeltje (specialiteit van Ameland). We sloten een zeer gezellige dag af!
Morgen gaan we beiden naar Sidi Kaouki Beach.
We pikten op het plein Moulay Hassan maar meteen een terrasje en werden onthaald met een Marokkaanse muziekband.
Weer verder lopend kwamen we langs een soort boekwinkeltje en Ria vroeg daar naar een landkaart van Marokko, die ze elders nergens had kunnen vinden. De winkelier liet haar meteen zelfs twee plankjes vol met kaarten zien. En bij de keuze uit twee vertelde hij haar welke de nieuwste kaart was.
Via allerlei winkeltjes met Marokkaanse prullaria en kleding liepen we omhoog langs een uitstalling van schilderwerkjes naar de stadswallen. Daar hadden we vanaf het fort met 18e -eeuwse Spaanse kanonnen zicht op de rotsen met woeste zee en het Slaveneiland.
Nadat Ria met Annemarie in een ‘winkeltje’ met een wijde broek in de weer waren, hadden de mannen zich in een steegje bij een barretje genesteld. Annemarie wilde naar een kapper en vlakbij zat een kapper die zich wel wilde wagen aan het kapsel-filmpje dat ze toonde. Ria maakte foto’s en liet zich ook overhalen voor een stukje korter knippen. Over het eindresultaat waren beide dames dik tevreden.
Vervolgens ging onze tocht naar een soort kleermaker waar de bestelde blouse voor Ruud nog niet klaar was. Annemarie zocht daar nog een stel uit wat iets aangepast moest worden, plus een meegenomen jurk iets korter. ’s Middags om vier uur zou alles klaar liggen!
Op het naast gelegen pleintje gingen we een hapje eten en bestelden een visschotel, gehakt spiesen, Marokkaanse salade en patat. Terwijl we op het eten wachten, kregen we broodjes met bieten-sinaasappel sausjes en olijven.
Tijdens het eten en lopend door de straatjes waren overal veel poezen en teckel Miep blafte dan de longen uit z’n lijf en hield ze zo lang als mogelijk in het oog.
We maakten daarna nog een rondje door weer andere kleine straatjes voor we terug liepen naar de kleermaker, waar alles keurig klaar lag.
Langzaam richting de opstapplek kocht Ria nog een luchtig ‘sjaal’-pak en verwenden we onszelf met een warme suikerring.
Precies om vijf uur stapten we met de Fransen in het klaarstaande busje en reden terug naar de camping. Na omkleden in makkelijke kleding dronken we nog een drankje bij Ruud en Annemarie en kregen een Nobeltje (specialiteit van Ameland). We sloten een zeer gezellige dag af!
Morgen gaan we beiden naar Sidi Kaouki Beach.
Geschreven door LaikaRiaJan
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
