*Paralia Azapiko (Chalkidiki)*
Griekenland, Toroni Municipal Unit
Toen wij gister per toeval aan de baai van Toroni aankwamen, leek het er bijna op dat hier een viswedstrijd was, omdat er zoveel mannen en ook vrouwen zaten te vissen.
We waren deze morgen al bijtijds (voor ons doen!) wakker en zagen al de eerste mannen die vanaf het strand aan het vissen waren. Ook gezinnen met kleine kinderen en andere vakantiegangers wandelden langs.
Toen onze Duitse buurman op het strand oefeningen deed en ging opdrukken, was het tijd om te vertrekken.
We reden de hele boulevard van Toroni af en zagen we veel appartementen, terrassen en strandtenten. Langs het laatste stuk naar de hoofdweg stonden witte en roze Oleander struiken en was er nog een prachtig baaitje te zien.
De plek die we gister al hadden uitgezocht, lag slechts zeven kilometer verder, maar de navigatie maakte een enorme bocht en we zagen een geiten boerderij op een berghelling. De route ging vanaf de hoofdweg bij de afslag weliswaar over een geasfalteerd weggetje, maar die was met twee kilometer behoorlijk lang, erg kronkelig en vaak nog smaller dan de breedte van de camper. Het ging beter vanaf het onverharde karrenpad met wilde bloemetjes en we kwamen bij het eerste strand Azapiko North Beach. Daar stonden al meerdere campers en ook een caravan en we hobbelden nog een stukje door naar het volgende strand Paralia Azapiko. Ook daar een aardig aantal campers maar we vonden een stukje met droog gras en parkeerden op redelijke afstand achter een Duitse camper. Opnieuw waren we bij een prachtig strand aan zee met zicht op het uiteinde van schiereiland Kasandra: de eerste vinger!
Onder de luifel was het aardig fris in de schaduw door de wind en Ria heeft een poos in de warme zon bij zee gezeten en heerlijk gepuzzeld en gehaakt. Jan heeft al z’n kranten gelezen en is bezig geweest met het samenstellen van het programma van Komop voor de tweede helft van 2024.
Ondanks het aantal campers was het rustig en stil met het rustgevende geluid van de golfjes op de achtergrond.
Onze Duitse buren komen uit Hamm. Jan kent dat van vroeger omdat tante Hanna, oom Friedrich en neef Wilfried (hij werkte bij de Feuerwehr) uit Pelkum bei Hamm kwamen. Als kind ging Jan met zijn familie daar wel op bezoek. Deze buurman is zo aardig om morgen met de scooter een vers brood uit Torino voor ons mee te nemen.
We waren deze morgen al bijtijds (voor ons doen!) wakker en zagen al de eerste mannen die vanaf het strand aan het vissen waren. Ook gezinnen met kleine kinderen en andere vakantiegangers wandelden langs.
Toen onze Duitse buurman op het strand oefeningen deed en ging opdrukken, was het tijd om te vertrekken.
We reden de hele boulevard van Toroni af en zagen we veel appartementen, terrassen en strandtenten. Langs het laatste stuk naar de hoofdweg stonden witte en roze Oleander struiken en was er nog een prachtig baaitje te zien.
De plek die we gister al hadden uitgezocht, lag slechts zeven kilometer verder, maar de navigatie maakte een enorme bocht en we zagen een geiten boerderij op een berghelling. De route ging vanaf de hoofdweg bij de afslag weliswaar over een geasfalteerd weggetje, maar die was met twee kilometer behoorlijk lang, erg kronkelig en vaak nog smaller dan de breedte van de camper. Het ging beter vanaf het onverharde karrenpad met wilde bloemetjes en we kwamen bij het eerste strand Azapiko North Beach. Daar stonden al meerdere campers en ook een caravan en we hobbelden nog een stukje door naar het volgende strand Paralia Azapiko. Ook daar een aardig aantal campers maar we vonden een stukje met droog gras en parkeerden op redelijke afstand achter een Duitse camper. Opnieuw waren we bij een prachtig strand aan zee met zicht op het uiteinde van schiereiland Kasandra: de eerste vinger!
Onder de luifel was het aardig fris in de schaduw door de wind en Ria heeft een poos in de warme zon bij zee gezeten en heerlijk gepuzzeld en gehaakt. Jan heeft al z’n kranten gelezen en is bezig geweest met het samenstellen van het programma van Komop voor de tweede helft van 2024.
Ondanks het aantal campers was het rustig en stil met het rustgevende geluid van de golfjes op de achtergrond.
Onze Duitse buren komen uit Hamm. Jan kent dat van vroeger omdat tante Hanna, oom Friedrich en neef Wilfried (hij werkte bij de Feuerwehr) uit Pelkum bei Hamm kwamen. Als kind ging Jan met zijn familie daar wel op bezoek. Deze buurman is zo aardig om morgen met de scooter een vers brood uit Torino voor ons mee te nemen.
Geschreven door LaikaRiaJan
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Wat een mooi gebied, waar jullie nu in reizen. Geniet er van. Over zes weken sta ik weer naast jullie op de camping in Vorden.
Ineke van de Hel 2024-05-31 15:54:39
Bedank voor jullie verslag
Pieter 2024-06-01 00:24:20
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
