We hebben na ons laatste verslagje nog twee dagen kunnen genieten van de heerlijke plek aan een inham van de Adriatische Zee.
Er bevinden zich vele eilanden voor de kust met leuke strandjes of gezellige plaatsjes, die door kampeerders met hun vaste of opblaasbare boten dagelijks bezocht worden. Ze trekken er met proviand in koelbox erop uit naar strandjes of er varen groepjes kennissen of vrienden met hun grotere boot naar de overkant voor een drankje.
Opblaasbare boten met motor worden als enorme pakketten mee genomen en grotere boten hangen op een aanhanger achter hun camper. Bij de camping regelen de meesten dan een ligplaats in het water en enkelingen trekken hun opblaasboten op de kant, naar caravan of camper.
In de baai moeten boten langzaam varen en maken ze weinig geluid, dit in tegenstelling tot die ene ‘gemotoriseerde’ surfplank, die loeiend wegstuift en het nare geluid van een waterscooter produceert.
De campinghond kwam voorzichtig in de buurt en terwijl Jan hem kaasblokjes gaf, maakte Ria dit keer zonder geluid met telefoon een foto.
Op de camping stonden slechts twee Nederlanders, een Oostenrijker, twee Slovenen en twee Kroaten, maar het merendeel bestond bijna alleen maar uit Duitsers, waarvan velen elkaar al jaren kenden.
Wij stonden tussen die groep Duitsers, waarvan onze rechter buren elke dag weg voeren met hun rubberboot, volgens ons richting naaktstrand, de linker buren gingen een enorme opblaasboot in elkaar zetten, degenen die voor ons stonden met een aanhangwagen hadden een seizoen plek en de rest had meestal naast een boot ook een hond. Allemaal heel aardig, behalve, volgens Ria de vervelende gewoonte om veel te roken; als het een beetje waaide kwam de rooklucht van alle kanten!
Elke dag kwam tingelend de ijsco wagen de camping oprijden en we namen iedere keer een andere ijssmaak.
Gistermiddag heeft Ria bij de eigenaar de afgelopen week afgerekend en even later werd al aan een ander ‘der Platz von die Hollander’ aangewezen!
Geschreven door LaikaRiaJan