Afgelopen nacht overheerste het geluid van de zee, hadden we weinig last van de doorgaande N1 en kwam er geen politie langs. Bij het ochtendgloren was het uitzicht vanuit de camper prachtig: een mooi begin van de dag!
Al vroeg kregen mannen en vrouwen van verschillende leeftijden surf-les en we zagen ze met hun pogingen om op het board te gaan staan langzaam door de stroming naar het zuiden afdrijven. En daarna moesten ze langs de vloedlijn weer helemaal terug lopen met het board onder de arm.
Nadat Ruud en Annemarie met Moos en Miep hadden gelopen, reden we weg van Plage Aghroud. We hadden mooie vergezichten met eerst boven zee nog enige nevel maar die loste snel op. Bij Taghazout en Tamraght waren nog meer chique appartementen en huizen gebouwd en het golfterrein lag er mooi groen bij in het zanderige gebied. Langs de kust ontdekten we nog meer strandplekken waar campers werden getolereerd.
We passeerden op hoogte de vissershaven van Agadir, waar we jaren geleden heerlijk vis aten. Dwars door de stad reden we langs een van de koninklijke paleizen naar supermarkt Marjana om de voorraad aan te vullen en natuurlijk iets lekkers bij de koffie/thee pauze voordat we verder gingen!
Over de N10 reden we langs de blauwe poort van Souk Al Houria en over water Oued Sous met nu een prima berijdbare brug; jaren geleden moesten we nog door de rivierbedding. Vervolgens door druk Ait Melloul met langs de weg nieuwe half hoge flatgebouwen die vorig jaar nog in aanbouw waren.
We kwamen weer op de N1 waar op veel plaatsen lange muren waren gezet ipv paaltjes met plastic flarden, verkopers van sinaasappelen of andere producten en opvallend geel gekleurde gebouwen van auto rijscholen. Een vrouw was druk bezig om een kind met een draagdoek op de rug te krijgen.
Door een secondaire weg langs onze route met winkeltjes en stalletjes herkenden de verschillende drukke plaatsjes waar we wel groente of fruit kochten. De gebieden die volgden waren vooral dor, droog en zanderig, waar nauwelijks iets groeide. Dan ineens kilometers lang grote terreinen met geplante bomen, waarvan velen het niet leken te redden.
We kwamen aan in Tiznit waar twee plekken waren gereserveerd bij Ryad camping met feestzaal, waar grote veranderingen hadden plaatsgevonden na conflicten tussen twee broers. Toen wij in 2020 hier waren, was het erg druk met vooral Fransen en ook een vieze bende. We reden de poort binnen en het grote campingterrein aan de rechterkant was totaal afgesloten en campers stonden nu meteen bij ingang tot aan de feestzaal. Men gaf aan om links door een smalle doorgang te rijden en BINNEN IN DE FEESTZAAL te keren, dan weer terug te komen om met de neus de andere kant op te staan. Als je door die feestzaal reed, kon je ook naar de andere kant waar nog meer bezette camperplekken waren. Die moesten ook door de zaal om de “camping” af te rijden.
We installeerden ons en aten de rest van de taart op. Eind van de dag kwam iemand met een serveerwagen langs waarop verschillende etenswaren aangeboden werden. We namen Harira soep, pannenkoek met honing en een paar bladerdeeghapjes met zeevruchten en alles voor een prikkie!
Wat later aten we ieder ons eigen potje en dat van ons was entrecote met stokbrood.
Uit ons zijraam hebben we zicht op een prachtig bruidspaar!

Geschreven door LaikaRiaJan