Camping Safi was dan wel geen camping meer, maar als bewaakte plek prima om te staan. De elektriciteit werkte in ieder geval beter als vroeger en mogelijkheid om te lozen en water te vullen voor de prijs 40+20dh.
We reden langs een militair (bewaking) het terrein af en zakten af naar de zeekant. In Safi kwamen we langs de bewaakte haven, het zeekasteel, de boulevard en op het strand naast de visafslag een grote hoeveelheid meeuwen. Achter muren armoedige woonplekken met vervolgens een enorm gebied met verschillende industrieën die van alles uitstootten. Hier en ook bij het haventerrein zaten mannen bij de poorten te wachten op misschien werk voor die dag.
Vervolgens een prachtige route langs de kust met zicht op de oceaan of dwars door een druk plaatsje met veel karretjes getrokken door dieren. Buiten deze plaats veel paarden- en ezelskarren die er naar toe gingen. Langs de weg veel met keien opgebouwde torentjes, waarvan we in Marokko de betekenis niet weten. Misschien wel gemaakt door toeristen!
Op sommige plekken stonden veel yucca’s en kleine cactusstruiken en toen Ria snel een foto maakte, was daar plastic ingewaaid of vuilnis in gedumpt. Ten noorden van Essaouira richting zuiden kwamen we steeds meer plekken tegen waar je met een dromedaris een ritje kan maken. Negen kilometer voor Essaouira hadden we een ommuurde camperplek uitgezocht, maar daar werd niet opengedaan en aan camperdaken boven de muur te zien, waarschijnlijk vol.
We reden door naar Essaouira om alleen maar boodschappen te doen bij de Carrefour, want er is daar geen camperplek meer. Er stonden heel veel campers op de parkeerplaats. We liepen naar binnen en opvallend was, dat de dubbele deuren naar de aparte alcoholische dranken afdeling nu wagenwijd open stonden. Verder was er een hele stellage met varkensvlees producten wat bij ons vorige bezoek uit slechts één kast bestond.
Na de boodschappen moesten we een keuze maken welke kant op te gaan en besloten een poging te wagen bij Camping des Oliviers in Ounagha waar we vaker stonden, maar de laatste keer geen plek meer had. Over een vierbaansweg het binnenland in waren we er snel en ook dit keer aardig vol. Er waren nog wel vrije ruimtes, maar die waren gereserveerd voor groepen. Ria gaf de eigenaar nog een vrij stukje aan en we kregen toestemming om daar te staan. Ook was er meteen mogelijkheid om een wasmachine te gebruiken.
We installeerden ons op de plek maar zochten meteen de schaduw op want het werd erg warm. Genietend van een kop thee kregen we bezoek van een brutaal schildpadje wat onder de stoelen door liep. Verder rondom aardige Zweedse en Ierse buren om een praatje mee te maken.
Jan maakte stamppot van een soort andijvie en spekjes uit de Carrefour en onze een na laatste Veluwse rookworst.

Geschreven door LaikaRiaJan