Vandaag maandag hier totaal geen ‘Blue Monday’ met neerslachtigheid, somberheid, een down of depri gevoel zoals deze derde maandag in januari wordt bestempeld. En dat kan ook bijna niet op zo’n mooie zonnige dag!
Terwijl Jan alvast de stoelen buiten zette, ging Ria na het ontbijt snel een paar kleine boodschappen bij het winkeltje om de hoek doen. Ze liep dit keer via het cactus paadje waar je bij de tunnel rechtop kon blijven lopen; echter bij de weg was het lastiger met wel en geen ‘stoep’ en druk verkeer. Terug dus gewoon onder het ‘buk’ tunneltje door!
Na een poosje in de zon, had Ria zich voorgenomen om de camper rondom aan te pakken en was bezig de schoonmaakspullen te pakken. Op dat moment kwamen ook Harrie en Nies weer terug van hun uitstapje naar een andere camperplek in Canalello, want morgen hopen we samen een fiscaalnummer te gaan halen in Locri, acht kilometer verderop. We hoefden de camper niet te verplaatsen, want ze gingen aan de zijkant staan, zodat we beiden ons uitzicht hielden.
Ria ging verder de camper ‘soppen’ met schoon water en Jan vulde alvast een paar aanvraag formulieren in op de laptop, waar Harrie ook bij kwam zitten. Jan haalde de isolatiedeken op de voorkant eraf en ook de fietsen achterop zodat Ria met de schoonmaak ook daarbij kon. Nadat de camper, op het dak na, weer glom nam Ria de tijd om even te lunchen.
Nies had aangegeven dat ze in verband met corona hier niet naar de kapper durfde en Ria bood aan om haar te knippen en dat wilde ze wel. Uit de wind zette Ria de schaar in het te lange haar van Nies en maakte er een korter en vlot kapsel van.
Genoeg gedaan vandaag en toen we nog een poosje buiten zaten, rende de Italiaanse buurman ineens het duintje op en wees naar een voorbij varend bootje waarin een ‘amigo’ zat. Even later fietste hij op z’n racefiets weg en kwam terug met drie grote zeebaarzen van die ‘amigo’. De buurvrouw had al een hele grote pan klaarstaan. Verder niet gezien wat er mee gedaan werd want het ging tegen half vijf steeds harder waaien en we besloten we om binnen onze thee te drinken. Verder hoefde Jan weinig te koken, omdat we de rest van gister (kip paniki met champignons) aten met vooraf knoflookbroodjes, die we bijna op dezelfde manier klaarmaakten zoals Italiaanse Mario uit de buurt van Lecce. Als we bij hem in de buurt komen, gaan we zeker met de camper bij hem staan.
Lekker relaxed lezen, puzzelen, breien, een spelletje Yahtzee en televisie kijken!
Geschreven door LaikaRiaJan