30-01-2025 Code oranje harde wind
Marokko, Sidi Ifni
Al vroeg in de ochtend sloot Jan de dakramen omdat gewaarschuwd was voor harde wind en we hoorden de zee ‘bulderen’.
Toen we opstonden, moesten we nog een poosje wachten tot we de camperdeur open konden zetten en alles wat niet stevig vast stond, waaide weg. In de wind was het erg fris, maar met onze grote gezamenlijke plek scheen aan een kant snel de zon en naast de camper van Ruud en Annemarie zaten we redelijk uit de wind. In een shirtje en korte broek werd door anderen in dikke truien of fladderende kleding jaloers naar ons gekeken. Annemarie met de benen in verband omhoog op een krukje, want met het been omlaag naar beneden was pijnlijk. Ze had verteld dat ze overdag nooit kon slapen, maar in de zon met het geluid van de zee en wind zakte zij in een diepe lange slaap. Ook Ruud en Jan lagen lekker te rusten! Ria hield ondertussen met breiwerkje alles in de gaten.
Daarna kwam Marjan nog even buurten om te kijken hoe het met Annemarie ging en we dronken samen zwarte en gember thee.
Toen ze hoorde dat Jan voor het avondeten patat ging bakken, wilde ze graag mee-eten. Ruud en Jan gingen samen pas eind van de middag op pad voor boodschappen want daarvoor was alles nog gesloten.
De mannen hadden de taken met eten klaarmaken verdeeld: Ruud zou alle kip klaarmaken en Jan zou naast de rauwkost salade ook patat bakken. De geschilde en gesneden rauwe frieten stonden in zout water te wachten om na het goed drogen de zonnebloemolie in te gaan. De olie in een gewone pan bleek veel te heet en de olie bruiste er overheen. Met keukenpapier alles afgeveegd en nu in de wok alles gebakken, wat veel beter ging.
Binnen in onze camper, want buiten ging het steeds harder waaien, hebben we met z’n vijven heerlijk gesmuld, vooral van de patat met mayo en hadden een toetje van yoghurt met bananen en grenadine siroop na. Voor bij de koffie en thee had Marjan allerlei verschillende lekkere Marokkaanse koekjes meegenomen.
Na afloop wasten de mannen vlak naast de camper af, omdat anders borden en bestek wegwaaiden en mochten Moos en Miep er ook even bij komen. Ondertussen hadden Annemarie en Marjan de droppotten ontdekt, die bij ons voorin de camper staan en deden zich tegoed.
Begin van de avond kregen we goed bericht over Jan z’n zus dat ze heel helder was, minder hoofdpijn had en langzamerhand iets mocht eten en drinken. Twee maal per dag wordt ze gecheckt met een scan of de vaten in haar hoofd keurig open blijven staan. Ze mag alleen nog verder niets doen en verveelt zich al een beetje! Een goed en geruststellend teken, vinden wij!
Toen we opstonden, moesten we nog een poosje wachten tot we de camperdeur open konden zetten en alles wat niet stevig vast stond, waaide weg. In de wind was het erg fris, maar met onze grote gezamenlijke plek scheen aan een kant snel de zon en naast de camper van Ruud en Annemarie zaten we redelijk uit de wind. In een shirtje en korte broek werd door anderen in dikke truien of fladderende kleding jaloers naar ons gekeken. Annemarie met de benen in verband omhoog op een krukje, want met het been omlaag naar beneden was pijnlijk. Ze had verteld dat ze overdag nooit kon slapen, maar in de zon met het geluid van de zee en wind zakte zij in een diepe lange slaap. Ook Ruud en Jan lagen lekker te rusten! Ria hield ondertussen met breiwerkje alles in de gaten.
Daarna kwam Marjan nog even buurten om te kijken hoe het met Annemarie ging en we dronken samen zwarte en gember thee.
Toen ze hoorde dat Jan voor het avondeten patat ging bakken, wilde ze graag mee-eten. Ruud en Jan gingen samen pas eind van de middag op pad voor boodschappen want daarvoor was alles nog gesloten.
De mannen hadden de taken met eten klaarmaken verdeeld: Ruud zou alle kip klaarmaken en Jan zou naast de rauwkost salade ook patat bakken. De geschilde en gesneden rauwe frieten stonden in zout water te wachten om na het goed drogen de zonnebloemolie in te gaan. De olie in een gewone pan bleek veel te heet en de olie bruiste er overheen. Met keukenpapier alles afgeveegd en nu in de wok alles gebakken, wat veel beter ging.
Binnen in onze camper, want buiten ging het steeds harder waaien, hebben we met z’n vijven heerlijk gesmuld, vooral van de patat met mayo en hadden een toetje van yoghurt met bananen en grenadine siroop na. Voor bij de koffie en thee had Marjan allerlei verschillende lekkere Marokkaanse koekjes meegenomen.
Na afloop wasten de mannen vlak naast de camper af, omdat anders borden en bestek wegwaaiden en mochten Moos en Miep er ook even bij komen. Ondertussen hadden Annemarie en Marjan de droppotten ontdekt, die bij ons voorin de camper staan en deden zich tegoed.
Begin van de avond kregen we goed bericht over Jan z’n zus dat ze heel helder was, minder hoofdpijn had en langzamerhand iets mocht eten en drinken. Twee maal per dag wordt ze gecheckt met een scan of de vaten in haar hoofd keurig open blijven staan. Ze mag alleen nog verder niets doen en verveelt zich al een beetje! Een goed en geruststellend teken, vinden wij!
Geschreven door LaikaRiaJan
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Omdat ik vanmiddag en heerlijk dutje heb gedaan ,lukt het me nu niet om te slapen. Maar het was weer een gezellige dag.
AnneMarie 2025-01-31 00:17:11
Fijn genieten met elkaar en goed dat het met zus en Annemarie beter gaat ! Liefs van mij .
Riet Docter . 2025-02-04 13:11:59
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
