Gisteravond hingen verschillende mensen bij ingang en op camperplek overal Marokkaanse vlaggen op en werden stapels frisdrank neergezet. Toen Jan vroeg wat de reden was, werd verteld dat er vrijdag en zaterdag hier een Berberfeest zou zijn en dat wij ook waren uitgenodigd.
Na een rustige nacht wilde Ria vanmorgen vroeg, nog een beetje slaperig, een toilet opzoeken, zette het alarm eraf en deed de deur open om uit te stappen. Niet verwacht stond daar meteen een man die vreemde klanken uitstootte en het duurde even voor ze in de gaten had dat hij een grote zak met broden bij zich had. Ze vroeg om een baguette, die hij ook bij zich had en begreep toen pas dat hij doof was, maar niet stom.
Het toilet in de feestzaal was snel gevonden en keurig schoon, wat eerder bij de camping niet het geval was. Ook ontdekte Ria dat er van alles nieuw of in orde werd gemaakt. Een positieve ontwikkeling na de familie-vete!
Na de koffie gingen wij en Annemarie op fiets en Ruud op elektrische step naar de Souks. Annemarie fietste niet zo lekker en Ria zag dat er geen accu in zat. Dus Ruud ging terug en wij zagen daar een auto-wasserij, waar we ondertussen al het zand van onze fietsen af lieten spuiten. Toen ontdekte Jan dat hij ook terug moest voor z’n fototoestel-accu!
Vlakbij de Souks zetten we alles aan een paal vast en liepen door al dan niet overdekte straatjes, steegjes en over pleintjes en kochten in overleg met kleindochter Puck daar een cadeautje. Het was aardig warm en op een terras in de schaduw dronken we een heerlijk frisse en verse jus d’orange. Veel uitstallingen werden afgedekt en deuren gesloten want het was vrijdag en veel gaan naar de moskee. Wij wilden ergens een hapje eten en Jan zag een uithangbord van theetuin en restaurant wat naar een smal gangetje wees. Het gangetje liep, kruip door sluip door, alle kanten op met soms donkere afstapjes, maar we kwamen uit bij een gezellige en druk bezette binnentuin in het hart van de Medina: À l’Ombre du Figuier (in de schaduw van een vijgenboom). Traditioneel Marokkaans eten met een moderne twist! We bestelden bij een ober die de moeite nam om de juiste vertaling te vinden een heerlijk gekruide mandarijn salade, kipstokjes, kip-tajine, inktvisreepjes, dorado filet en alles met gerst couscous plus 1½ liter witte wijn en ijs dessert. Alles bij elkaar moesten we 60 euro afrekenen!
We staken nu gemakkelijker door de gangetjes naar de andere kant en er was nog meer gesloten. Annemarie scoorde nog een crèmekleurig sweatshirt met broek, terwijl de mannen om de hoek zoetigheden snoepten.
We fietsten terug en werden verrast bij de ingang van de camperplek waar twee paarden stonden met mannen in klederdracht, kwamen met luide monotone herhaal muziek en gezang veel mooi aangeklede gasten binnen voor het Berberfeest. In de voorste grote feestzaal werden gasten bij de ingang ontvangen door een ontvangstcomité van jongens in speciale kledij, die boden een melkdrankje aan en besprenkelden je met een geurtje. Binnen stonden rijen stoelen op een afstandje voor een podium waar toespraken werden gehouden, personen geëerd, gezongen en gedanst. In de zaal was het bomvol, was geroezemoes, werd getelefoneerd, gefilmd en rond- of in- en uitgelopen. Maar iedereen was of deed heel vriendelijk richting ‘ons vreemdelingen’ en was het heel speciaal om hierbij te zijn!
We bleven niet tot het eind en zagen bij de campers opnieuw de serveerkar staan. We namen allebei een kom Harira soep, Jan een vleeshapje en choco flensje en Ria een dikke pannenkoek, die ze zelf met suiker dichtklapte.
Ondertussen verlieten verschillende mensen de feestzaal, groetten ons als ze ons tussen de campers zagen zitten en rond negen uur werd de muziek buiten uitgezet en was het weer stil!
Ruud en Annemarie hebben hier in Tiznit dit weekend afspraken met hun Marokkaanse vriendin en familie en gaan wij verder naar Sidi Ifni waar Marjan voor ons een plek heeft gereserveerd.

Geschreven door LaikaRiaJan