Na de regen van gister scheen vanmorgen weer de zon op de camperplek van San Remo. Er kon geloosd worden en er was water, dus we konden leeg en gevuld weer verder.

We reden langs prachtige panden en palmbomen langs de weg San Remo en Ospedaletti uit. Via de SS1 kwamen we door mooie en vooral toeristische plaatsen, zoals Bordighera en Ventimiglia en langs ook archeologische plekken met o.a. een Romeins theater.

Bij de Franse grens werden we aan de kant gezet, waar alleen onze paspoorten werden gecontroleerd en niet de camper. Met “bon voyage” reden we al meteen langs de brede boulevard van Menton, waar we op de heenreis naast de haven stonden.
We besloten om vandaar een stuk tolweg te rijden om zo de hoog en laag slingerende weg met veel haarspeldbochten bij Monaco dit keer over te slaan. We reden de tolweg slechts tot Nice Nord en wat we al verwachtten, we werden bij het tolhokje zonder bemanning voor categorie drie dus als vrachtwagen aangeslagen.

Via allerlei wegen reden we dwars door Nice, waar het goed opletten was in het drukke verkeer. Toch zagen we de torens van de Russisch orthodoxe Sint Nicolaas kathedraal, de oudste in West Europa, in het voorbij gaan en een prachtige muurschildering op de achterkant van een flat. Vlak voor we bij de zee kwamen, begon het opnieuw te regenen en draaiden om Parc Phoenix heen, waar je exotische planten en dieren kunt zien.

Een klein stukje langs de zee en daarna over verschillende wegen naar de D N7 waar we nu om ontelbare rotondes met allerlei thema’s draaiden en ook over een hoge col met in de omgeving veel bloeiende gele mimosa struiken en bomen.
Ineens stonden er in de natuur langs de weg de resten van een aquaduct.
Vlak voor een brug was er een file door een aanrijding midden op de brug waar meerdere voertuigen met veel blikschade bij betrokken waren; de bestuurders regelden het verkeer tot in Frankrijk de ‘pompiers’ (de brandweer) er aan kwam.

We kwamen in een streek met enorme velden wijnstokken (druivelaars) van een paar dure Vins de Provence wijnmerken, waar het domein ‘Commanderie Peyrassol’ wel zeer exclusief is. Dit is een domein met een rijke geschiedenis van tempeliers en wijn maken dat midden in de Maures, zwarte bergen in de Var, ligt en die al rond 1250 gesticht is door de tempeliers. Op deze plek maakten zij een rustplaats voor de vele pelgrims op weg naar het beloofde land, Rome of Santiago de Compostella. Ook hielden de tempeliers zich bezig met de wijnbouw, zoals oude documenten laten zien.

Onderweg zagen we bijna per uur de dieselprijzen stijgen tot soms al boven de twee euro en hadden daarom gister al twee keer getankt want de hoeveelheid is zo gelimiteerd dat wij niet meer een hele tank tegelijk konden vullen. Terwijl wij tankten zagen we dat er op de een of andere manier toch brandstof gehamsterd kon worden toen twee mannen wel tien enorme blikken van zeker twintig liter op een soort lorrie aan de pomp vulden. Dus toen we vandaag een pomp met een nog ‘redelijke’ prijs zagen, gooiden we hem toch maar weer vol! We hadden toen honderd liter in de tank en bij heel zuinig rijden kunnen we daar mee thuis komen.

We kwamen in de buurt van Brignoles en hadden daar iets ten zuiden in Celles een rustige veldplek gevonden naast een kerkhof en oude abdij. We stonden er nauwelijks toen er een vrouw op de deur klopte omdat ze ons Nederlandse kenteken zag. Het was een Nederlandse die hier al vele jaren in een huis woonde wat wij vanuit de camper konden zien en zij kwam net terug van een wandeling. We nodigden haar uit een kop thee mee te drinken en hoorden over haar avontuurlijke reizen, die ze met haar huidige Franse man maakte.
Het was een korte maar gezellige ontmoeting!

Geschreven door LaikaRiaJan