Overal stonden waarschuwingsborden voor alles en nog wat! Er stonden inmiddels nieuwe elektriciteitsmasten waar de gebroken masten nog naast lagen. Waar de weg WEG was, reden we over een ander pad door de bedding van de rivier. Jan stopte plotseling toen een bergmarmot de weg overstak en op een steen nieuwsgierig bleef zitten loeren. Bulldozers waren nog druk bezig met opruimen en bij een dorp waren de laaggelegen huizen vernield en onbewoond of was men bezig met opbouwen.
Vervolgens gingen we hoog, heel erg hoog met scherpe en zeer steile haarspeldbochten waar de camper in de draai ging ‘bokken’ omdat de wielen maximaal gedraaid stonden en de camper rechtdoor wilde hadden. Helemaal boven kon je vanaf de weg over een bergkam bijna over de toppen heen kijken.
We daalden wat makkelijker maar de weg werd wel steeds smaller en de zijkanten rafeliger richting een dal dat naar ons einddoel leidde van vandaag. Na het passeren van verschillende tegenliggers waar beide voertuigen naast de weg moesten rijden, had Tafraout bij de gemeentegrens de weg keurig verbreed. De grote ronde keien waren een duidelijk herkenningspunt dat we het Keteldal en het stadje inreden. Na een mislukte poging om te tanken en de camper te laten wassen, togen we direct naar het terrein met vrije plekken. Ruud zocht een plek geschikt voor de honden en voor twee campers. Wij stopten even bij een echtpaar uit Eefde die daar ook altijd staan en ook in Vierakker bij Freddie en Raymond hun Frankia camper in onderhoud hebben. Daarna schoven we onze camper naast die van Ruud en Annemarie en voelden ons weer helemaal ‘thuis’!
De bakker kwam enthousiast met z’n “Makaron Makaron” langs en doet morgen brood in de zak aan de deur, kochten we verse eieren bij twee kinderen en de man die het stageld van 15 dirham (1 euro vijftig) inde, begroette ons uitbundig met een ferme handdruk!
We legden onze beide kleden mooi passend tussen de campers, draaiden de luifels over elkaar uit, dronken thee met een Makaron in de late middag zon, werd het accu-stroom-probleem van Ruud opgelost door gewoon een knop weer om te zetten, maakte Jan de overgebleven nassi rest met extra kipfilet klaar als avondeten en dronken nog een extra wijntje op de laatste gezamenlijke week!
Geschreven door LaikaRiaJan