Gisteravond was Ruud na het eten z’n telefoon kwijt en vanmorgen werden wij gewekt door een lieve stem die drie keer “I am here” riep. Dus wij dachten meteen dat dit de telefoon van Ruud was. Wij zijn opgestaan, want het was inmiddels bijna negen uur, keken rond, maar vonden niets. Jan vroeg het na bij ‘de overkant’ en de telefoon bleek allang gevonden! Dus het apparaat dat bij ons om aandacht vroeg, bleef onbekend!
Na het ontbijt fietsten we samen met een grote tas wasgoed naar de wasserette en toen die draaide, ging Jan terug. Omdat later de vochtige schone was in twee tassen moest, kwam Jan weer terug zodat ieder er eentje achterop de fiets nam.
Op de camping moesten we vandaag de volle vuilwatertank legen en de lege schoon watertank vullen. Daarna ging Jan met Ruud en de honden een eind wandelen op het strand en liepen ze naar een rotspartij waar een houtkunstenaar in een grot woont. Jan ontdekte ook, achter een moskee met een koepel, een kerkhof tegen de heuvel aan.
Alle was hing op de lijnen en toen we pas later in de middag met z’n vieren naar de markt gingen, was deze al droog en opgeruimd.
Annemarie ging dit keer op de elektrische zit-step omhoog, wat beter was voor haar been en de andere drie met een fiets met ondersteuning. Na een bezoek aan een flappentapper liepen we over de markt en vonden een kraam met mooie doeken, die echter enorm groot waren omdat Marokkaanse vrouwen zich er helemaal in konden hullen. Verschillende kramen hadden bergen met opgekochte gebruikte kleding uit o.a. Nederland die voor 8 dirham=80 cent en 13 dirham= een euro 30 te koop werd aangeboden. Er stonden vandaag kramen met noten met ook verschillende soorten suikerpinda’s, waarvan we een kilo kochten en hetzelfde van dadels. Nu moesten we nog op zoek naar een plastic kistje voor de voltregulator die onder de camper nog in karton stond en vonden er een met de goede afmetingen.
Een nicht van Ria wilde graag een aantal kleine tajines en een marktkoopman had precies zes gekleurd en gelakte staan. Het was zeker tweede keus maar de man stofte ze keurig af en verpakte ze zo goed en zo kwaad in een enkel papier. Twee tassen vol voor 20 dirham per stuk, dus twaalf euro totaal en de Marokkaan had een goede dag! Het was opnieuw niet druk op de markt!
Wij gingen alvast naar een terrasje en dronken heerlijke verse sinaasappelsap, terwijl Ruud en Annemarie op zoek gingen naar twee kleden voor in de camper en er een paar hele mooie vonden. We dronken samen nog een sap en liepen vervolgens naar de naastgelegen eettentjes. Daar werden we belaagd door de ‘obers’ van de verschillende eetgelegenheden om ons binnen te halen en dat werkte bij ons averechts! We streken tenslotte bij de eerste neer omdat daar veel Marokkanen zaten en dat is vaak een goed teken.
Wij bestelden frituur mix vis en Ruud en Annemarie kip brochettes en allemaal wilden we er patat bij. En dat laatste kwam van een ander terras en werd dus uitbesteed. Dit zien we bij eettentjes vaker gebeuren, maar ook bij kleding dat ivm maat of kleur bij een buur wordt opgehaald. Het eten was heerlijk, overvloedig en we zaten overvol.
Terug op de camping dronken we koffie en thee en trokken ons daarna terug in eigen camper voor de rest van de avond. Het was opnieuw een prachtige dag!

Geschreven door LaikaRiaJan