31-01-2025 Nog steeds harde wind
Marokko, Sidi Ifni
Terwijl wij vanmorgen in alle rust in de camper ontbeten, zagen wij buiten in de harde wind dikke truien en wapperende broeken rondlopen. Meerdere campers vertrokken, ook de ‘inwonende’ Fransen met hun terreinwagen en kooktent, de Duitsers ernaast namen meteen de prachtige hoekplek in beslag en waren helemaal euforisch van hun zicht op zee. Ook Annemarie en Ruud gingen bijtijds naar het ziekenhuis om de gehechte wond schoon te laten maken en kregen van een Marokkaan snel een lift.
Ria maakte een paar kaarten klaar die verstuurd werden naar het thuisfront.
Net toen we de hondjes hoorden piepen en Jan ze wilde uitlaten, kwamen hun bazen weer terug. Annemarie was opgelucht dat de wond er best goed uitzag en na schoonmaken werd behandeld met zalf en weer verbonden. Wel verbazing dat er ook een poes binnen rondliep, mensen zonder privacy in een open ruimte werden behandeld en met net schoon aangetrokken handschoenen alles aanpakten.
Jan en Ruud gingen met de fiets eerst langs de wasserette om was weg te brengen en daarna naar een supermarkt met iets groter assortiment.
Vervolgens nog in de Souk (markt) groente en gehakt gekocht voor de lasagne en de schone was opgehaald.
Jan vermaakte zich met het voorbereiden van de maaltijd, Ruud wandelde met de honden een poos op strand en de dames lazen, puzzelden, kwekten of breiden lekker in de warme zon en uit de wind.
Marjan kwam polshoogte nemen hoe het ziekenhuisbezoek was verlopen, maar gaf, ondanks aandringen aan, dat ze vandaag haar eigen groentes ging klaarmaken en niet met ons meeat.
Na de thee had Ruud een schaal met toastjes en dadels gemaakt met erbij wat nootjes; we leven hier echt als een god in Marokko!
Jan had binnen de tafel binnen gedekt want de zon werd minder en de wind kouder en zette de lasagne op tafel. Die kon nog wel een kleurtje gebruiken van de grill en Jan zat voor de oven om te ontdekken dat deze waarschijnlijk niet goed werkte door de overstroomde olie van gister. De lasagne smaakte er niet minder om en het ovenschaaltje was leeg!
Ruud had Fromage blanc, een soort kwark gekocht als toetje, maar die bleek zo vast, dat deze met siroop wat smeuïger gemaakt moest worden.
Na de afwas, ook binnen dit keer, hebben we bij de koffie en gember thee nog over het vervolg van onze Marokko reis gesproken tot het tijd was om verslag te maken of alvast te gaan “rusten”!
Met de zus van Jan gaat het steeds iets beter en ze lijkt te accepteren dat ze niks kan en mag doen; geen boek, televisie en telefoon! Kleine stapjes vooruit in een lang durend proces. En de vier cruciale dagen zijn nog niet voorbij! We zijn echter vol vertrouwen!
Ria maakte een paar kaarten klaar die verstuurd werden naar het thuisfront.
Net toen we de hondjes hoorden piepen en Jan ze wilde uitlaten, kwamen hun bazen weer terug. Annemarie was opgelucht dat de wond er best goed uitzag en na schoonmaken werd behandeld met zalf en weer verbonden. Wel verbazing dat er ook een poes binnen rondliep, mensen zonder privacy in een open ruimte werden behandeld en met net schoon aangetrokken handschoenen alles aanpakten.
Jan en Ruud gingen met de fiets eerst langs de wasserette om was weg te brengen en daarna naar een supermarkt met iets groter assortiment.
Vervolgens nog in de Souk (markt) groente en gehakt gekocht voor de lasagne en de schone was opgehaald.
Jan vermaakte zich met het voorbereiden van de maaltijd, Ruud wandelde met de honden een poos op strand en de dames lazen, puzzelden, kwekten of breiden lekker in de warme zon en uit de wind.
Marjan kwam polshoogte nemen hoe het ziekenhuisbezoek was verlopen, maar gaf, ondanks aandringen aan, dat ze vandaag haar eigen groentes ging klaarmaken en niet met ons meeat.
Na de thee had Ruud een schaal met toastjes en dadels gemaakt met erbij wat nootjes; we leven hier echt als een god in Marokko!
Jan had binnen de tafel binnen gedekt want de zon werd minder en de wind kouder en zette de lasagne op tafel. Die kon nog wel een kleurtje gebruiken van de grill en Jan zat voor de oven om te ontdekken dat deze waarschijnlijk niet goed werkte door de overstroomde olie van gister. De lasagne smaakte er niet minder om en het ovenschaaltje was leeg!
Ruud had Fromage blanc, een soort kwark gekocht als toetje, maar die bleek zo vast, dat deze met siroop wat smeuïger gemaakt moest worden.
Na de afwas, ook binnen dit keer, hebben we bij de koffie en gember thee nog over het vervolg van onze Marokko reis gesproken tot het tijd was om verslag te maken of alvast te gaan “rusten”!
Met de zus van Jan gaat het steeds iets beter en ze lijkt te accepteren dat ze niks kan en mag doen; geen boek, televisie en telefoon! Kleine stapjes vooruit in een lang durend proces. En de vier cruciale dagen zijn nog niet voorbij! We zijn echter vol vertrouwen!
Geschreven door LaikaRiaJan
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Dat laatste plaatje zie er lekker uit. Je voor gerecht ook hoor.
Pieter 2025-02-01 21:53:40
Fijn dat Jan zijn zus wat beter gaat, gelukkig . Al is het wat fris bij jullie er is wel heerlijk zo'n! Hier is nu tenminste ook een zonnetje ! Gr Riet .
Riet Docter 2025-02-04 13:04:31
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
