Net na middernacht stuurde Ria vanuit Alberobello al een felicitatie voor kleindochter Roos die deze dag negen jaar werd.

We waren van plan om vandaag naar Monopoli aan zee te gaan; nog weer één van die vele prachtige stadjes in de hak van Italië.
Het was niet zo heel ver en toen we de zee in het vizier kregen, zagen we pas hoe hoog we zaten. We daalden af en aan de rand van Monopoli had Ria op de kaart een drinkwaterpunt gevonden om de watertank aan te vullen; het water bleek van zeer goede kwaliteit, want een man vulde net z’n bidon toen Jan met de gieter kwam aanlopen.
We gingen vervolgens op zoek naar een plek om te parkeren, maar het was overal ontzettend druk en opnieuw marktdag.

Jan had afgelopen dagen contact gehad met een Laika camperbedrijf in Bari, dat een dop voor de toiletcassette op voorraad had en we besloten daar heen te rijden. Onderweg konden we nog mooi bij een Lidl langs voor boodschappen.
Langs de route stonden op mooie locaties vlakbij zee prachtige huizen die helemaal verpauperd waren; wat jammer!
Bij het camperbedrijf stonden buiten mooie Laika campers voor aanzienlijk minder geld te koop als in Nederland, maar we kwamen alleen voor een dop. De vrouw bij de receptie wist meteen waarvoor we kwamen en had ook het juiste exemplaar klaar liggen. De alternatieve afsluitingen konden in de prullenbak met een nieuwe dop op onze cassette.

In Bari hadden we verschillende parkeermogelijkheden en kwamen al zoekende op de boulevard langs een demonstratie voor het gerechtsgebouw. Wij vonden tenslotte bij de allerlaatste parkeerplaats aan het eind van de boulevard direct aan de zee heel veel vrije plekken en installeerden ons daar.
Met heerlijk vers knapperig brood lunchten we en wilden halverwege de middag op de fiets stappen toen er een Nederlandse camper ‘ENDLESS ON WHEELS’ met aanhanger aankwam rijden. Ria herkende hen door dit speciale logo van Facebook berichten.
De eigenaren hadden hun huis verkocht en nu "altijd op weg". Ze waren op Sicilië geweest en gingen vanaf Bari met de boot over naar hun bekende Griekenland en daarna voor het eerst naar Turkije. Ze hadden nog even de tijd voor hun afvaart en wilden nog even Bari in wandelen en stonden daarom bij ons op de parkeerplaats.

Wij stapten op de fiets en gingen over de boulevard bij vissersbootjes langs, de visafslag en de zeilschool waar kinderen les kregen. Daarna fietsten we door brede straten met heel veel balkons van ijzerwerk of steen. Midden op een pleintje stond ineens een soort Maria altaar met verschillende afbeeldingen van het leven en de dood van Jezus.
Bij het 12e eeuwse 'Castello Svevo di Bari' kwamen we in 'Bari Vecchia' , het historisch Oud Bari met smalle straatjes. Daar vonden we de Kathedraal, die was gebouwd in Romaanse stijl uit de 12e eeuw en op de ruïnes van een vroegere Byzantijnse kerk staat.
Het schip van de kerk ziet er indrukwekkend uit met grijze zuilen, maar heeft er onder een rijk gedecoreerde en prachtige crypte met veel boogjes en pilaren.

Niet veel verder stond de veel meer bekende Basilica di San Nicola, ook gebouwd in de 12e eeuw, kort nadat plaatselijke zeelui in mei 1087 de relieken van Sint Nicolaas hadden meegenomen uit Myra. Daar was hij begraven en uit angst dat islamitische Seltsjoeken ze zouden vernietigen, hebben ze de beenderen overgebracht naar Bari en die liggen in de crypte onder de kerk.
De kerk zelf heeft marmeren pilaren en bogen boven het schip en een verguld houten plafond.

We fietsten de oude wijk uit om naar een winkelstraat te gaan waar we een officiële winkel van voetbalclub Bari hadden gezien.
Daar slaagden we erin om zowel voor kleinzoon Tristan als voor Viggo een Bari shirtje in de goede maten te bemachtigen.
Inmiddels was het al donker geworden en reden met de fietsverlichting aan terug naar de camper, waar Ria nog even beeldcontact had met de jarige Roos.

Geschreven door LaikaRiaJan