Vanmorgen kwam Marjan na het ontbijt ons alvast een gezellige dag wensen, bleven Ruud en Annemarie op de camping om onze plek te ‘bewaken’ en reden wij rond elf uur met z’n tweeën met de camper naar de poort van de camping. Daar gaf Ria bij Abdullah aan dat we later die dag terugkwamen uit Guelmim.
Langs wit met blauwe huizen blokken verlieten we Sidi Ifni en liep een mooi geasfalteerde weg al snel de hoogte in met een kerkhof op de helling. Het was een prachtige route met veel cactus velden. Op veel plekken heeft een virus of cochenilleplaag deze sector geteisterd en is de productie en export van de ‘vijg van barbarije’ gekelderd en de prijzen gestegen. Toch zagen we weer nieuw aangeplante velden met wisselende resultaten. Onderweg werden we op borden gewaarschuwd voor overstekende dromedarissen en schapen en op verschillende stukken was de oude weg vervangen door een nieuwe op een ander plek en soms dwars door het rotsgesteente.
Voor de stadspoort van Guelmim passeerden we een militair vliegveld, waar net een vliegtuig ging landen en kwamen daarna over de nieuwe brug die nu over een droge bedding liep met verstevigde wallen wanneer water en modder uit de bergen naar beneden komt. Voor en na de brug kwamen door een wijk met vrij nieuwe donkerrood oranje blokken van huizen. We reden om het centrum heen naar de andere kant van Guelmim om twee kilometer buiten de stad de camper bij supermarkt Marjane te parkeren. Vandaar fietsten we langs een militair terrein met op de muur prikkeldraadrollen weer terug naar de stad en vlakbij de souk maakten we onze fietsen aan een paal vast. Eerst kochten we bij een apotheek verschillende producten die we alvast in de fietstas stopten. We liepen door de souk, die nauwelijks iets voorstelde, naar de straten met groenten en fruit, kleding, matrassen en heel veel tweede hands rommel. Bij een paar plastic stoeltjes en tafeltje zakten we neer om iets te drinken en kregen dit keer sterk gekruide thee met grote brokken suiker erbij. Een Marokkaan met een leuke sweater aan had al even gevraagd waar wij vandaan kwamen en kwam even later vanuit z’n woning aan de overkant weer terug. Hij pakte er een stoel bij voor een gezellig praatje en vertelde dat z’n broer in het koude Zweden woonde en rijk was. Hij gaf niet veel om geld, wilde liever bij familie en vrienden in de buurt wonen en voelde zich hier in Marokko een gelukkig mens.
Wij liepen naar onze fietsen om nog wat rond te fietsen en een eetgelegenheid te zoeken. Bij een mooi dakterras van een café restaurant konden we alleen omelet bestellen, waar we geen zin in hadden, maar de ober wees ons wel de weg naar allerlei eettentjes. Aan een drukke straat vonden we meerdere snack en food zaken en maakten een keus. We bestelden pizza tonijn, fruit de mer en verse jus en kregen er twee broodjes bij. Het zag er prima uit en smaakte voortreffelijk, al mocht de pizzabodem iets steviger zijn. En de jus d’orange was zo lekker dat Jan er nog eentje bestelde en aan het eind slechts 146 dirham = nog geen vijftien euro afrekenen.
Helemaal voldaan reden we eerst de verkeerde kant van de stad uit maar vonden met Google Maps tenslotte de weg terug naar de Marjane, waar we nog wat boodschappen deden. Bij de camper was het met 27graden aardig warm!
De terugweg bekeken we weer met andere ogen, hadden de zon in de rug en maakte Ria nog meer foto’s. Een man langs de weg gaf aan dat hij mee wilde en Jan stopte en hij moest ook naar Sidi Ifni. Hij ging daar medicijnen ophalen voor een van zijn drie nog jonge kinderen. Bij de rotonde voor de camping stapte hij uit en bedankte ons allebei met een handdruk.
Op de camping loosden en vulden we meteen voor we naar onze plek gingen.
Na het eten van Ruud en Annemarie dronken we daar koffie en gember thee met onze meegenomen ‘appelschijfjes taart’ plus slagroom erop!

Geschreven door LaikaRiaJan