Het had afgelopen nacht gevroren en het gras rondom de camperplek bij La Rochebeaucourt-et-Argentine was helemaal wit. De zon scheen al wel, maar met nul graden hadden we geen behoefte om onze behoefte bij de aanwezige toiletten te doen; die waren al vroeg gecontroleerd door iemand met een gemeente wagentje en die nu al het blad wegblies.
Om half elf weggereden en al bijna meteen in de Dordogne. Via D12 en D708, opnieuw een mooie route met vergezichten, stopten we in Riberac. Daar kocht Ria bij een Artisan Boulanger een heerlijk stokbrood en natuurlijk ook iets lekkers en daar bleven we meteen ‘ontbijt-lunchen’. Weer verder lazen we steeds Mussidan op de borden en de melodie van een oud Duitse lied kenden we meteen, ook door de versie van Elvis Presley “Wooden Heart”. Mussidan aan rivier Isle vond z’n oorsprong al in de prehistorie met later meer historie en als laatste de grootste afslachting en deportatie van burgers in de Dordogne tijdens WO II.
Wij slingerden door de Dordogne, lekker in de zon achter het glas met buiten acht graden.
We passeerden bij Sainte-Foy-la-Grande rivier Dordogne, die bijna in de Gironde stroomde. De druivenvelden werden talrijker, net als de Domaines met wijnverkoop. Een enorme kippenboerderij viel een beetje uit de toon.
De plaats Duras stond vermeld op de borden en het enorme complex van Château des Ducs de Duras kwam al snel in beeld en ook de eerste rose bloeiende bomen. In Beaupuy stonden naast een kasteelachtig gemeentehuis en kerk allerlei afbeeldingen van winter en Kerst.
Met een prachtig zicht van boven op het dal van Marmande daalden we af richting de rivier Garonne. Onze weg D933 naar de brug was afgesloten door werkzaamheden en we zochten zelf een alternatief.
Weer terug op de D933 bleek dit een 50 km lange ‘echte’ Les Landes weg: bijna kaarsrecht tussen lage of aangeplante bossen, gekapte velden en open natuur begroeide velden. We maakten ergens in de zon een stop voor een kop thee met iets lekkers erbij.
Op de rondweg van Mont-de-Marsan stopten we eerst bij een Leclerc pomp om lpg/gpl te tanken, wat niet lukte en reden toen naar de Leclerc Hypermarché, waar Jan boodschappen deed voor het avondeten.
Vervolgens was het niet ver meer naar onze uitgezochte camperplek in Saint-Perdon naast scholen en sportvelden. De camperplekken waren onduidelijk, maar er was veel ruimte.
Vandaag reden we over (voor ons) allemaal onbekende wegen door onbekende mooie delen van Frankrijk!
Jan maakte heerlijk avondeten klaar met makreel filet, worteltjes, ‘gevulde’ rijst en een vissaus. En we dronken er een witte Touraine bij!

Vandaag stuur ik het verslag van gister nogmaals, omdat deze niet bij iedereen overkwam door problemen met een volle 'one drive’!

Geschreven door LaikaRiaJan