Afgelopen nacht hadden we op de plek aan zee bij Sozopol vanwege de warmte genoeg aan de dekbedovertrek en bij het ontwaken was het al 25 graden. Al vroeg reed een man z’n auto naar de rand van het water, trok een duikerspak aan en verdween met een harpoen onder water.
Na een kop thee namen wij ook een duik in zee en konden ons fijn afdouchen met de aangesloten waterslang. Ria waste meteen met shampoo haar haren, die helemaal stug aanvoelden.
Jan reed de camper naast de slang en kon zo gemakkelijk de watertank vullen en ook een beetje rondom afspuiten.
We reden langs een byzantijns kerkje het dorp uit en doken de heuvel af langs verpauperde panden met graffiti afbeeldingen naar de autobaan richting Thessaloniki.
Langs de weg veel (net geplante) olijfbomen en graanvelden en we zagen al snel de grote stad liggen. Wij namen echter de afslag naar Neo Rysio en Peraia waar bij een kampeerwinkel en caravan- en camperdealer een gratis plek was om veilig te staan. Je mag hier zo lang staan als je wilt en gebruik maken van alle faciliteiten. Na winkelsluiting wordt het terrein afgesloten en kun je er alleen in en uit via een voetgangers poortje. Alles werd met een plattegrond door een vriendelijke dame uitgelegd en kregen ook een tijdtabel voor bus en boot naar Thessaloniki.
Jan parkeerde onze camper aan het eind van de aangewezen plekken zodat we naast een gerenoveerde casco speedboot ruimte hadden voor onze stoelen en ook de luifel een stuk konden uitdraaien. Dat laatste was heel hard nodig want het was inmiddels 35 graden en je werd slaperig van de hitte. Beiden dus gewoon lekker een poosje de ogen dicht.
Morgen op de fiets naar centrum Thessaloniki vonden we wat ver, maar we zouden bij Peraia met de fiets op de taxiboot erheen kunnen.
Dus stapten we op de fiets om te gaan bekijken waar we morgen op de boot kunnen stappen.
Eerst een stukje langs een drukke weg met gescheiden rijbanen, bij verkeerslichten oversteken en vervolgens richting ‘Beach’. We fietsten de hele boulevard met terrassen van Peraia en ook van Neoi Epivates af met smalle en brede stranden. Zo kwamen we langs beide opstappunten van de boottaxi en kozen daarna een terras met beetje wind uit om een groot bier en groot glas verse jus te drinken. Toen we terug wilden fietsen, bleek Jan een lekke achterband te hebben. We vonden op internet een fietsenwinkel op 3,5 km afstand maar de serveerster vond een fietsenverhuur ietsje dichterbij. Jan ging lopen en Ria fietste er al heen om naar een bandenreparatie te vragen toen Jan een fietser ook op een Cannondale fiets zag. Deze Griek had een vriend bij de fietsenwinkel en zou met ‘lopende’ Jan naar dit adres gaan. Tot Ria bedacht dat Jan op haar fiets samen met zijn fiets aan de hand er veel gemakkelijker heen kon. Zijzelf liep ietsje verder naar het vertrekpunt van de boot en wachtte daar op een terras tot Jan terugkwam. Dat was aardig snel, want door de vriend van de Griek werd de band meteen voor 5 euro geplakt. Jan bood de aardige Griek nog een drankje aan maar dat hoefde niet en hij ging weer verder.
Na ons drankje fietsten we terug naar onze overnachtingsplek waar de rij inmiddels vol stond met andere campers.
We zitten vlakbij het vliegveld van Thessaloniki en er kwam regelmatig een mooi gekleurde Dakota overvliegen, waarschijnlijk een lesvliegtuig.
Jan bewerkte de foto’s, maakte voor het eten spaghetti klaar en Ria maakte buiten het verslag af tot het donker werd om half tien en de muggen kwamen.
Toen we naar bed gingen was het buiten nog 26 graden en in de camper 29 graden en onze ventilator kwam nu weer goed van pas!

Geschreven door LaikaRiaJan