Afgelopen nacht werd Ria een paar maal wakker, omdat ze steeds lag te piekeren over haar iPad, die bij ‘Find My iPad’ op één datum en bij één adres was blijven staan, terwijl die van Jan altijd vlakbij steeds een andere datum had. Daarbij kwam dat we ook een e-reader niet konden vinden! Misschien was de e-reader wel in een tas in de garage gezet, omdat Ria nog heel veel spullen moest opruimen bij ons vertrek.
Ineens kreeg ze een heldere ingeving, dat ze een stoffen tas met Berkelstede papieren tussen haar kleding aan haken had gehangen.
In het donker vond ze die tas en voelde meteen dat niet alleen de e-reader, maar ook de iPad erin zat! Natuurlijk heel blij, maakte ze Jan even wakker om dit te vertellen om daarna heel gerust weer in slaap te vallen.
Vanmorgen werd die ene datum duidelijk: op het moment dat we de hoek omreden bij dat bewuste huis, de gevonden plek van de iPad, was de iPad accu leeg en was daar de allerlaatste locatie!
Ria belde met de Belgische politie, die net zo verheugd was om te horen van het terugvinden en de afspraak bleek niet meer nodig. Daarbij hoefden we ook niet meer 200 km terug te rijden en konden nu rustig verder!
Om half elf reden we op de camping naar de loosplek en rekenden bij de receptie af om vervolgens eerst naar een Lidl in Marquise te gaan. Ria bleef daar in de camper en Jan deed in dit super grote filiaal met een food en non food afdeling een paar boodschappen. Ondertussen kwam er een vluchteling? bij de camper en beklaagde zich door het open bestuurdersraam dat Fransen geen Engels spraken en Nederlanders wel. Ria begreep niet goed wat de Oost Europese man precies wilde voor z’n gezin (die ergens aan de overkant was) en vertelde dat ze hem niet kon helpen.
Om half twaalf gingen we terug richting de kust en kustweg met veel verschillende camperplekken: deze stonden echter allemaal bomvol i.v.m. weekend en prachtige weer!
Aan de rand en in Boulogne-sur-Mer stond alles in file en wij sloegen van de kustweg af om tenslotte uit te komen op het dorps- en kerkpleintje van Baincthun. Aan de zijkant konden we naast een mooi kerkje, eerst half en wat later helemaal in de schaduw staan met een grasveldje naast de camperdeur. Bijna uit het zicht was het naast de camper onder dichtbegroeide bomen prettig buiten zitten.
Wel schrokken we elke keer op als de kerkklok zeer luid het uur sloeg. Tegen zeven uur in de avond begonnen de klokken ook nog te luiden terwijl er geen dienst was.
Op dit pleintje was ook een Boulanger-Patisserie te vinden en hopelijk zondagochtend open voor iets lekkers, want brood hadden we al bij een andere warme bakker gekocht.

Veel foto's zijn van mindere kwaliteit, want onderweg bleek dat ons fototoestel vandaag 'rare kuren' vertoonde!
Misschien last van code geel d.w.z. periodes van grote hitte in Frankrijk , wat op internet vermeld werd!

Geschreven door LaikaRiaJan