We staan naast de ‘Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemel-opgenomen-kerk’ en we hoorden bij een ander dorp pas laat in de morgen dat de klokken luidden. Gelukkig maar, want toen het luiden van de naast gelegen kerkklokken ook hier begon, was dat behoorlijk hard.
Na ons late ontbijt haalde Jan de fietsen van de camper en volgden we zuidwaarts het smalle fietspad ‘Jaagpad’ langs de Schelde, waar zowel recreatie-fietsers, als wandelaars, maar ook hard rijdende race fietsers ook in tegenovergestelde richting gebruik van maakten; het was dus oppassen geblazen!
Het water van de Schelde stond, vooral aan de kanten, door eb en vloed nu laag en boten lagen op het droge. Bij Sint-Amands was het plan om in 2024 bij het standbeeld van de veerman een serene afscheidsplek bij de Schelde te creëren. Sommige inwoners hebben een nauwe band met de Schelde en willen hier hun laatste rustplaats (verstrooien van de as) vinden. Via Briel kwamen we bij de Vlassenbroekse polder waar het fietspad helaas was afgesloten wegens werkzaamheden tot winter 2026. Tenslotte fietsten we Dendermonde in en parkeerden onze fietsen bij de Gotische katholieke ‘Onze-Lieve-Vrouwekerk’ met een achthoekige toren uit 1388, waarvan de oudste delen oorspronkelijk Romaans waren. Een jong gezin met opa en oma liepen naar de kerk met een baby en werden door de pastoor verwelkomd. De baby zou even later bij het pronkstuk van deze kerk, een Romaanse doopvont uit de 11e eeuw, worden gedoopt. Deze oude kerk was een schatkamer van religieuze kunst met schilderijen van Vlaamse meesters, een prachtig gebeeldhouwde preekstoel, een marmeren hoofdaltaar, een indrukwekkend orgel, een tiental gerestaureerde processietronen en zeer waardevolle muurschilderingen.
Vervolgens fietsten we midden over de Grote Markt langs het Stadhuis over de fietsbrug ‘Vlasmarkt’ naar een terrasje aan het water van de ‘Oude Dender’. Jan dronk een Steenbrugge speciaal biertje van de tap (in flesjes te koop bij ALDI Nederland) en Ria een heerlijke alcoholvrije Estaminet, waarbij we een aantal gefrituurde hapjes bestelden.
Ook kwamen we al snel met een praatgraag (de vrouw!) Belgisch echtpaar in contact, die aangetrouwde familie in Nederland had.
We wilden aan de andere zijde van de Schelde terugfietsen en reden de "Martelarenbrug" over, maar konden in eerste instantie dat ‘Jaagpad’ niet vinden en volgden het Schelde pad al richting Gent. We keerden om en achter een enorm grote groep fietsers kwamen we op het goede Schelde pad. Aan deze zijde van de Schelde was het Jaagpad breed en veel rustiger.
Soms leken de half droge gronden van de slingerende Schelde op de schorren van de Waddeneilanden en die hadden hier de naam ‘Grote Schoor’. Tenslotte kwamen we uit bij het veer van Mariekerke, waar we aan de andere kant van de rivier onze camper zagen staan. We moesten een poosje wachten tot de pont onze kant uitkwam voor we gratis overgezet werden.
Net als onze Belgische camperburen zetten we de stoelen buiten neer voor een drankje tot een inwoner kwam verkondigen dat hij dit “dorpsonwaardig” vond; we moesten dan maar naar een van de twee officiële camperplekken in de buurt gaan. En deze man had groot gelijk!
We haalden onze stoelen weg en dronken een kop thee en een biertje op een van de banken naast de kerk. Onze buren ruimden ook op om even later alles weer naast de camper te zetten en nodigden ons uit voor een wijntje. In dit geval was de 83 jarige man steeds aan het woord en poogde de even oude vrouw zo nu en dan ook iets aan te vullen. De vrouw had moeite om het Nederlands goed te volgen, want zij was Frans opgevoed met ook een Franse internaat tijd.
Rond acht uur wilden we iets van de Filipijnse frituur halen, die op de parking stond, maar die was aan het opruimen en het vet was al koud. Geen Filipijnse loempia’s dus. We namen afscheid van onze ‘buren’ en Jan maakte in een mum van tijd een heerlijke chili con carne klaar.
Morgen zullen we verder rijden naar het zuiden van België! Het plan is om bij de Menenpoort in Ieper de Last Post herdenking bij te wonen.

Geschreven door LaikaRiaJan