De Lagune in Natuurreservaat ‘Kunë-Vain-Tale”
Albanië, Shëngjin
Vanmorgen was het opnieuw aardig warm bij wakker worden, omdat we niet wisten of het afgelopen nacht misschien ging regenen met wind en daarom stonden alle ramen alleen in kierstand. Tijdens het ontbijt zagen we opnieuw een ‘natuur’ schilder (gisteren zeker drie) die druk bezig was aan een kunstwerk op een doek op ezel.
Na het ontbijt maakte Jan een rondje over een krakkemikkige plankenbrug en over dijkjes in de lagune en zag daar vreemdsoortige visachtige zwemmende kwallen. De vele vissers die overal en nergens zaten of stonden hadden een soort sardines gevangen in hun emmers. Regelmatig liepen er ook mannen door het laagstaande water met een schep, die ze steeds in de grond staken en met een visnet; aan eind van de dag kwam Jan erachter dat ze garnalen hadden gevangen.
In de middag stapten we samen op de fiets om over de lange weg naar Shëngjin te gaan; het waaide stevig (bij onze plek veel minder) en de lucht zat vol zand van het strand of gruis van de vele hotels in aanbouw. Het laatste stuk konden we over de boulevard fietsen tot de hoofdstraat in Shëngjin. Daar zochten we een uitstalling van groente en fruit om van beiden wat te kopen. Er kwamen donkere luchten aan en het donderde ook al. We besloten om niet hier een terrasje te pakken, maar naar de tuin van de bar waar de camper stond. Gelukkig dreven de regen- en onweerswolken over of gingen aan ons voorbij en zaten we relaxt in de bar-tuin. Voordat we teruggingen naar de overkant rekenden we meteen alles af, want morgen wilden we weer verder gaan.
Na het eten zagen we de zon mooi onder gaan en toen Jan dat vastlegde, kwam hij ‘aan de praat’ met Albert, de baas van de camping, maar communiceren met hem bleek lastig. Jan haalde z’n telefoon op in de hoop met het vertaalprogramma meer te begrijpen, wat de man wilde veel vertellen. Jan bleef een hele poos weg en toen hij eindelijk terug was, overlegde hij met Ria en liep hij al snel weer terug om te vertellen dat we nog een dag langer bleven. Albert was namelijk ook een van de lokale vissers en serveerde o.a. vers gevangen paling in z’n restaurant en dat wisten we eerst niet. Jan bestelde voor morgen een portie paling op traditionele wijze klaar gemaakt.
Albert z’n dochter bleek goed Engels te spreken en vertaalde alles. Dat maakte de communicatie een stuk makkelijker.
Dus er wordt morgen gewoon spontaan nog een dag aan de lagune vast geplakt!
Na het ontbijt maakte Jan een rondje over een krakkemikkige plankenbrug en over dijkjes in de lagune en zag daar vreemdsoortige visachtige zwemmende kwallen. De vele vissers die overal en nergens zaten of stonden hadden een soort sardines gevangen in hun emmers. Regelmatig liepen er ook mannen door het laagstaande water met een schep, die ze steeds in de grond staken en met een visnet; aan eind van de dag kwam Jan erachter dat ze garnalen hadden gevangen.
In de middag stapten we samen op de fiets om over de lange weg naar Shëngjin te gaan; het waaide stevig (bij onze plek veel minder) en de lucht zat vol zand van het strand of gruis van de vele hotels in aanbouw. Het laatste stuk konden we over de boulevard fietsen tot de hoofdstraat in Shëngjin. Daar zochten we een uitstalling van groente en fruit om van beiden wat te kopen. Er kwamen donkere luchten aan en het donderde ook al. We besloten om niet hier een terrasje te pakken, maar naar de tuin van de bar waar de camper stond. Gelukkig dreven de regen- en onweerswolken over of gingen aan ons voorbij en zaten we relaxt in de bar-tuin. Voordat we teruggingen naar de overkant rekenden we meteen alles af, want morgen wilden we weer verder gaan.
Na het eten zagen we de zon mooi onder gaan en toen Jan dat vastlegde, kwam hij ‘aan de praat’ met Albert, de baas van de camping, maar communiceren met hem bleek lastig. Jan haalde z’n telefoon op in de hoop met het vertaalprogramma meer te begrijpen, wat de man wilde veel vertellen. Jan bleef een hele poos weg en toen hij eindelijk terug was, overlegde hij met Ria en liep hij al snel weer terug om te vertellen dat we nog een dag langer bleven. Albert was namelijk ook een van de lokale vissers en serveerde o.a. vers gevangen paling in z’n restaurant en dat wisten we eerst niet. Jan bestelde voor morgen een portie paling op traditionele wijze klaar gemaakt.
Albert z’n dochter bleek goed Engels te spreken en vertaalde alles. Dat maakte de communicatie een stuk makkelijker.
Dus er wordt morgen gewoon spontaan nog een dag aan de lagune vast geplakt!
Geschreven door LaikaRiaJan
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Mooie natuur daar
Nies en Harrie 2023-05-27 07:55:08
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
