Ria heeft uit voorzorg de afgelopen nacht in het bovenbed geslapen en hoopt vrij te blijven van corona, maar dat zal lastig worden in zo’n kleine ruimte.
Jan voelde zich vanmorgen ietsje beter, maar was zeker niet fit.
We besloten toch de Parking in Palermo te verlaten, omdat we nergens gebruik van maken en het geen gezellige plek is om te vertoeven.
Jan deed de camperverzorging en had gister tussen z’n slaapjes door de fietsen al achterop gezet. Ria bracht de vuilnis weg en rekende af.
We verlieten druk Palermo en gingen een groot deel van de route via de Autostrada Palermo – Messina naar Cefalu.
Aan onze rechterzijde bestond het landschap uit grillige, vaak hoge bergen waar de dikke bewolking omheen hing en zagen meer naar het binnenland zelfs besneeuwde toppen. Links was regelmatig de onrustige grijs gekleurde zee te zien.
Vanaf de autobaan gingen we de laatste twintig kilometer over de SS113 en in Cefalừ moesten we veel draaien om aan de andere kant van Rocca di Cefalừ bij de haven te komen. Die rots heeft de vorm van een hoofddeksel waarnaar het stadje is vernoemd.
Daar zochten we een plekje in de luwte, want er werd slecht weer (code rood) verwacht.
Met zicht op wiebelende bootjes naast een perkje stonden we achter een hoge kademuur prima!
Na een broodje dook Jan weer een poosje het bed in en toen hij halverwege de middag eruit kwam, liep Ria de heuvel op langs de vuurtoren. De weg liep hoog aan de zeekant en beneden sloegen de golven met geweld tegen de basaltblokken. Door smalle straatjes over ongelijke steentjes liep ze het stadje in en er waren oude muren en poortjes bewaard.
Boven winkeltjes of restaurants leuke tegelplateaus.
Om bij en in de kathedraal te komen, moest je over hoge treden naar boven klauteren. Binnen waren ook hier werkzaamheden aan de gang, net als in Palermo.
Het was hoog tijd om naar de camper te gaan en op de terugweg nam Ria nog een paar verse broodjes mee.
Helaas geen Pasticeria voor iets lekkers bij de thee.
Geschreven door LaikaRiaJan