Vroeg in de ochtend hoorden we het ietsje regenen en bij opstaan was het bewolkt met de hoop dat de zon nog zou doorkomen.
We maakten alles in orde en toen wij wegreden waren de Duitsers al vertrokken. Jan reed naar de kraan, maar vandaag kwam er geen water uit. We hadden gelezen dat op sommige plekken het water maar een paar dagen in de week beschikbaar was bij de algemene tappunten. Geen probleem voor ons, want Jan had gister nog gevuld.
In Sciacca was de Speed Queen self-service wasserette met ernaast een parkeerplaats, die helaas op het tijdstip dat wij kwamen bomvol stond. In de drukke straat was een parkeerverbod, maar zoals overal in Italië werd dat massaal genegeerd. Zo schoof Jan onze grote camper ook langs de stoep en deze stak zelfs nog een stuk uit voor een zijstraatje tot een auto vóór ons wegreed.
Ria gebruikte in de wasserette een 15kilo wasmachine, zodat alles in één keer schoon was en vervolgens een droger, omdat het nog steeds bewolkt was.
Ondertussen ontbeten wij in de camper en bij het heen en weer lopen naar de wasserette, hielden oude mannetjes bij een bar ons glimlachend en groetend in de gaten.
Het uitrijden van de stad bleek rond het middaguur problematisch met eenrichtingsverkeer en enorme hoogteverschillen en gelukkig liet een geduldige automobilist ons met één keer steken een heel scherpe bocht maken naar de weg die de stad uitliep.
Over de SS115 reden we 55km naar Mazara del Vallo, waar we niet ver van een kerk en een borstbeeld van de net overleden Paus Paulus II en een metalen kunstwerk een mooie plek aan zee vonden.
Toch kwam de zon tevoorschijn en we stapten op de fiets. Over de boulevard kwamen we langs een brede trap met rijen kleine tegeltjes en gingen verder naar het imposante bouwwerk van de Kathedraal Santissima Salvatore. De deur was open en bij binnenkomst werden we stil van de Siciliaanse barok met alle prachtige fresco’s (zelfs in verval) en decoratieve stucwerk. Het plafond was volledig beschilderd, de beelden van marmer en het altaar van zilver.
Om de hoek een ruïne met een water-kunstwerk en overal waar we fietsten stonden grote, allen verschillend, geglazuurde potten of hingen platen van tegels aan muren.
Jan had geluk toen hij met het achterwiel in een net gevulde gleuf met roodachtige mortel reed en niet viel. Ietsje verder waren mannen met een betonwagen de gleuf aan het vullen.
Via smalle straatjes, zoals Via Bambino, gingen we naar de haven en moesten we lang wachten bij een spoorwegovergang waar de rails vlak langs huizen liep. In de grootste vissershaven haven van Italië, die ver het land inliep, lagen veel oude en kleine vissersbootjes met dezelfde vorm.
Terug kwamen we langs de grote haven waar we mooi zicht hadden op het kustdeel van de stad en gebouwen. Een oude enorme boom stond in het park voor de kathedraal.
Bij een waterpunt langs de boulevard maakte Jan de fietsband schoon voordat het hard werd.
De klok van de naastgelegen kerk gaf ieder kwartier de tijd aan en we hoorden op afstand het beierend geluid van de kathedraal.

Geschreven door LaikaRiaJan