Het zag er vanmorgen prima uit en we hebben lekker buiten kunnen ontbijten; uit de wind zelfs aardig warm!
We fietsten naar het “Parco Archeologico della Valle dei Templi di Agrigento”. In simpel Nederlands 'de vallei van de tempels', in de zesde eeuw voor Christus gesticht door kolonisten van de Griekse eilanden. Die hadden zich in die tijd hier gevestigd en een complete stad gebouwd.
Bij het ticketbureau moesten we bij een beveiliger eerst door een scanner, zoals bij een luchthaven, en ook onze tassen openmaken voordat we een entree kaartje konden kopen.
Toen we het park binnen kwamen en de eerste drie zuilen van een tempel zagen, hadden we even het gevoel dat we in Griekenland waren. Niet dus, we waren op Sicilië in Italië!
De unieke Tempelvallei met schitterende architectonische beelden van de antieke stad van gigantische omvang met prachtige panorama’s is erg toegankelijk.
Je kunt in het park bijna overal vrij rondlopen, zowel over aangelegde paden als tussen resten van zuilen en andere brokstukken van de tempels. Alleen om de overeind staande zuilen of de grote tempel stonden hekjes geplaatst.
Onder de grond was ook een heel gangensysteem, waar je alleen met een gids in kon komen.
Een kapitein van het Britse leger, die in 1921 vanwege het milde klimaat naar Agrigento kwam en de archeologie bewonderde, bouwde tussen de Tempel van Concordia en de Tempel van Heracles een prachtige villa. De luxe tuin van Villa Area was gesitueerd tussen verschillende oude tombes van een necropolis (begraafplaats). De man had een passie om oude monumenten in de vallei te ontdekken en financierde verschillende projecten zoals o.a. het overeind zetten van pilaren. Toch verbaasde het ons enorm, dat iemand zomaar een villa mocht bouwen op dit terrein vol met oudheden uit 600 jaar voor Christus!
Verder velden met gele bloemetjes, mooi gekleurde bloemen, dikke oude olijfbomen en veel amandelbomen, waarvan de meesten over ongeveer veertien dagen in bloei zouden komen te staan. We hadden echt het gevoel dat het voorjaar was!
Het was in deze tijd helemaal niet druk en dat zal zeker anders zijn in het echte voorjaar en zomer.
De tempel die het verste weg lag en de tempel van Zeus aan de andere kant van een toegangsweg hebben we overgeslagen en alleen in de verte gezien. We vonden het allemaal prachtig, maar ook meer dan genoeg en liepen terug naar de uitgang waar onze fietsen stonden.
Met een snelheid van ruim veertig kilometer per uur suisden we de heuvel af in een rechte lijn richting de camping, waar vlakbij enorme zwermen van tienduizenden vogels met luid gekwetter door de lucht heen en weer bewogen. Soms doken ze naar de grond of in een boom en leek het een grijs zwarte deken om ineens weer op te vliegen. Ook op de camping gingen ze in grote wolken op en neer. Een fascinerend gezicht.

Geschreven door LaikaRiaJan