Rustdag op strandplek Priolo
Italië, Priolo Gargallo
Na een ietwat onrustige nacht door rondrijdende auto’s met homo’s die op zoek waren naar gelijkgestemden, was het vanmorgen stralend weer: volop zon aan een wolkeloze blauwe lucht.
Al vroeg stonden twee vissers met meerdere hengels vanaf het strand te vissen en op zee slechts één klein vissersbootje. Jan ging op het andere stuk naar een plek kijken en werd gevolgd door een mank lopende zwerfhond. De hond, die achter de camper lag, moest ook van plek wisselen toen Jan de camper verplaatste naast een nog in aanbouw zijnde paviljoen. Omdat het zulk mooi weer was, verwachtten we dat op onze plek veel Italianen wilden parkeren. Nu we een andere plek ingenomen hebben, hopen we de volgende nacht minder last van rondrijdende homo’s te hebben.
Jan zette de stoelen naast de camper en het werd behoorlijk warm. We konden in onze korte broeken heerlijk van de zon genieten.
Ondertussen werd het steeds drukker op en naast het strand van joggers, wandelgroepjes en families. Op de weg zoefden veel groepen wielrenners en motorrijders in hoog tempo voorbij. Het was echt zondag!
Er kwam aan het begin van de middag meer wind opzetten en na een poosje aan de andere kant van de camper te hebben gezeten, gingen we toch maar weer naar binnen.
Jan deed een middagdutje en Ria ging aan het eind van de middag uit nieuwsgierigheid wat er aan het eind van het pad lag, een stukje wandelen.
Zo ontdekte ze dat de iets verder gelegen toiletgebouwen open waren, water uit alle kranen kwam, douches op het strand werkten en een soort boulevard achter de gesloten paviljoens lag. Aan het eind van een weggetje stond een groot hek, maar ook paaltjes waar je tussendoor kon. Daar kwam Ria langs aftandse fabrieksgebouwen en liep de weg langs een stevig hekwerk een soort duin op en daar kwam “Torre di Magnisi” in beeld die dateerde uit de Griekse tijd 15e-16e eeuw voor Christus. Toen ze de weg weer terug naar beneden liep, waren zowel de toren en de Etna te zien.
Op een bord stond dat aan de andere kant van het schiereiland nog resten van een prehistorisch dorp Thapsos uit de midden bronstijd te vinden was, maar Ria vond het genoeg, want de zon ging bijna onder.
Verder maakte Ria nog enige omgevingsfoto’s, vogels op de elektriciteitsdraden en van een oude verroeste molen.
Jan keek op de televisie naar een overzicht van Nederlandse voetbalwedstrijden en Ria deed een stukje haakwerk.
Al vroeg stonden twee vissers met meerdere hengels vanaf het strand te vissen en op zee slechts één klein vissersbootje. Jan ging op het andere stuk naar een plek kijken en werd gevolgd door een mank lopende zwerfhond. De hond, die achter de camper lag, moest ook van plek wisselen toen Jan de camper verplaatste naast een nog in aanbouw zijnde paviljoen. Omdat het zulk mooi weer was, verwachtten we dat op onze plek veel Italianen wilden parkeren. Nu we een andere plek ingenomen hebben, hopen we de volgende nacht minder last van rondrijdende homo’s te hebben.
Jan zette de stoelen naast de camper en het werd behoorlijk warm. We konden in onze korte broeken heerlijk van de zon genieten.
Ondertussen werd het steeds drukker op en naast het strand van joggers, wandelgroepjes en families. Op de weg zoefden veel groepen wielrenners en motorrijders in hoog tempo voorbij. Het was echt zondag!
Er kwam aan het begin van de middag meer wind opzetten en na een poosje aan de andere kant van de camper te hebben gezeten, gingen we toch maar weer naar binnen.
Jan deed een middagdutje en Ria ging aan het eind van de middag uit nieuwsgierigheid wat er aan het eind van het pad lag, een stukje wandelen.
Zo ontdekte ze dat de iets verder gelegen toiletgebouwen open waren, water uit alle kranen kwam, douches op het strand werkten en een soort boulevard achter de gesloten paviljoens lag. Aan het eind van een weggetje stond een groot hek, maar ook paaltjes waar je tussendoor kon. Daar kwam Ria langs aftandse fabrieksgebouwen en liep de weg langs een stevig hekwerk een soort duin op en daar kwam “Torre di Magnisi” in beeld die dateerde uit de Griekse tijd 15e-16e eeuw voor Christus. Toen ze de weg weer terug naar beneden liep, waren zowel de toren en de Etna te zien.
Op een bord stond dat aan de andere kant van het schiereiland nog resten van een prehistorisch dorp Thapsos uit de midden bronstijd te vinden was, maar Ria vond het genoeg, want de zon ging bijna onder.
Verder maakte Ria nog enige omgevingsfoto’s, vogels op de elektriciteitsdraden en van een oude verroeste molen.
Jan keek op de televisie naar een overzicht van Nederlandse voetbalwedstrijden en Ria deed een stukje haakwerk.
Geschreven door LaikaRiaJan
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
