Vanmorgen kwam de zon achter ons op en als eerste kwam een vissersbootje prachtig in het zonlicht. Deze lag voor de kust in zee en de visser was er met een roeibootje naar op weg. Op zee zagen we ook een grote veerboot van de Grimaldi Lines voorbij varen.
Wat later werd ook een stuk van Sicilië verlicht door de zon, maar niet voor lang, want de bewolking kreeg de overhand.
Het begon ook wat meer te waaien en we zagen schuimkopjes op zee.
Om half elf reden we via een smal straatje en gelukkig hoge spoorweg-onderdoorgang, terug naar de SS106.
Via Reggio Calabria gingen we naar de pont bij Villa San Giovanni en de rit was slechts 31 kilometer.
Ria maakte nog een paar foto’s onderweg en helaas niet van een bizarre oprit die helemaal vol lag met gedumpte afvalzakken!
Hoe kan dit toch? De autoweg zelf was aardig aan kant gemaakt.
We kwamen bij de afslag “Imbarchi Caronti & Tourist” en zagen toen al de gele pont, waarmee wij even later over zouden steken naar Sicilië.
Via de borden reden we vanzelf langs een soort tolhokje waar we voor €89,50 een retour kochten, dat drie maanden geldig was.
Naar een ticketbureau voor een kaartje was helemaal niet meer nodig!
We konden via een aangegeven route zo in de klaarstaande rijen aanschuiven, waar bij de pont net de eerste auto’s, vrachtwagens en voetgangers afkwamen. We konden al snel aan boord en bleven in de camper waar Jan net tijd genoeg had om een kop koffie klaar te maken voor we 20 minuten later aan de overkant waren. Ook het uit- en afrijden was zo gepiept!
Jan toetste eerst Taormina op de navigatie in en we reden een stukje via een autobaan en later via de kustweg SS114. Dat was meteen goed oefenen over smallere wegen en dorpsstraten met gelukkig slechts aan een kant geparkeerde auto’s en rust door de winkelsluiting van twaalf tot vier. Overal lagen de boten en bootjes op het droge en werd er natuurlijk ook hier regelmatig aan de weg gewerkt.
We besloten naar een iets verder gelegen betaalde camperplek te gaan om de volgende dag dan met fiets of openbaar vervoer naar Taormina te gaan.
Maar voordat we er waren, bleek een brug afgesloten en we moesten maar zien hoe we aan de andere kant van het water kwamen; hier stonden geen omleidingsborden! Voordat we in de naastgelegen bergen zouden gaan dwalen, namen we maar een afslag naar de tolweg en kwamen snel op de plaats van bestemming.
We reden “Area Camper Parking Lagani” binnen, die naast de bijna identieke “Edenparking” lag en de aardige eigenaar wees ons een van de laatste beschikbare plekken aan. Er staan hier ook veel langparkeerders met meer ruimte en zitjes tussen de plaatsen.
Alle faciliteiten, ook wifi waren aanwezig en alles keurig èn schoon!
Vandaag ondernamen we niets meer, aten we broodjes die als wentelteef gebakken waren, deed Jan een middagdutje en begon Ria alvast aan het verslag.
Om vijf uur begon het te schemeren en ……… er vielen voor het eerst deze reis enkele regendruppels met vervolgens een regenbui.

Geschreven door LaikaRiaJan