Gister, maandag 2 januari, geen verslag gemaakt, dus hier nog een stukje.
Er waren een heleboel campers vertrokken van de camping en een paar camperaars zetten hun mobiele huis op een andere plek.
Jan deed met de fiets boodschappen bij supermarkt MD in Mondragone en kwam terug met broodjes en …… zeeduivel voor het avondeten! Zeeduivel is een vis die niet gekweekt wordt, maar door de vissers voor de kust van Italië gevangen wordt. Het is altijd afwachten of er zeeduivel voorradig is. Volgens Jan is het een van de lekkerste vissen die er is. Als Jan ze op de markt of bij een viswinkel tegenkomt, neemt hij ze meestal mee.
We konden nog heerlijk een paar uur buiten naast de camper zitten en Ria pakte haar haakwerk weer even op. Na vieren werd het frisser, kwamen nog een paar andere campers op de vrije plekken en namen vissers met meerdere hengels hun plekken op het strand in. Het bleek dat de zee voor de camping erg visrijk is. ’s Avonds zaten er dertien vissers met hun strandhengels op het strand. Een bijzonder gezicht omdat ze, toen het donker werd, allemaal zaklantaarns op hun hoofd hadden.
Jan had munten voor de douche gekregen en we maakten beiden gebruik van de niet erg luxe ruimte, maar het was voor ons goed genoeg!
Daarna bereidde Jan een heerlijk maal met gebakken aardappelen, salade en zeeduivel!

Jan werd deze dinsdagmorgen gewekt door het geluid van een zware dieselmotor. Het bleek een vissersboot te zijn die langs de kust zijn netten over de bodem voorttrok. Er waren ook nog vier vissers met roeiboten voor onze camping aan het vissen.
We maakten alles klaar voor vertrek en Ria hoefde slechts dertig euro cash af te rekenen bij de eigenaar.
Om bijna half elf reden we met 13 graden en bewolkt opnieuw de SS7 op en al snel zagen we voor de eerste keer dat het wegdek verbeterd werd; helaas niet meteen een groot stuk, dus alleen wat lapwerk! Langs de weg, wat hier heel normaal is, stonden meerdere hoertjes te wachten op klanten en lagen inhammen en parkeerplaatsen weer vol met vuilnis!
In de buurt van Napels werd de lucht enigszins heiig door smog of werd er ergens vuil verbrand?
We waren allereerst op weg naar een enorm Centre Commercial aan de rand van Napels waar een paar elektronica zaken zaten voor een nieuwe e-reader voor Jan, want de huidige werkte opnieuw niet meer. Jan kocht bij Media World een Kobo e-reader, terwijl Ria in de camper de tafel dekte voor de lunch en het in de zon met 22 graden steeds warmer werd.
Via een industriegebied wat afgesloten kon worden met slagbomen en verkeerslichten dachten we even snel ruim om Napels te kunnen rijden naar de tolvrije A3/E45, maar de navigatie volgde een eigen koers. We reden helemaal rond de Vesuvius, langs vele plastic kassen en drukke wegen met enorm slecht wegdek. We kregen er schoon genoeg van en pakten nog een stukje tolweg met veel minder ergernis tot aan de tolvrije autoweg.
Zo kwamen we hoog bij Salerno langs en hadden zicht op het drukke havengebied.
Vandaag wilden we nog zeker 250 kilometer zuidwaarts naar een camperplek bij Cirella, die ons bekend was.
Onderweg was het tussen de 18 en 20 graden, maar op hoger gelegen stukken midden in de bergen van de Apennijnen en aan eind van de middag daalde de temperatuur naar minder dan tien graden.
Bij de afslag Lagonegro daalden we over de SS585 wel 30 kilometer lang, een groot stuk langs een wild stromende rivier Flume Noce, tot we bijna aan de kust zicht hadden op een dorp met mooi gekleurde huisjes en ook de zee weer zagen. Nog 30 kilometer over de SS18 via Scalea naar Cirella, waar we al rijdend een prachtige zonsondergang in zee zagen.
Nog voor het donker werd, kwamen we aan bij camperplek Lido Alexander waar de oude, maar super aardige man en vrouw alleen Italiaans spraken. Op de plek van vorig jaar stond helaas een andere camper en moesten we een paar plekken opschuiven voor onze lengte. Net op tijd, want na ons kwamen er nog twee campers het terrein op rijden.
Het was erg fijn dat we hier internet hadden!

Geschreven door LaikaRiaJan