Het was negen uur en elf graden toen we wegreden van de plek aan rivier de Drôme.
Over de rustige D93 volgden we deze rivier, waarlangs veel druivenvelden en (nu gesloten) campings liggen en veel plekken waar je kajakken kunt huren. Wijzelf hebben dit laatste ook regelmatig gedaan!
We stegen naar Col de Cabre van 1180m en er stonden sneeuwstokken langs de weg, maar er was daar geen sneeuwvlokje te bekennen.
Bij Aspres lag er iets sneeuw in de berm en in het plaatsje Veynes was het even heel druk met veel verkeer. We dronken er koffie/thee met kerststol en maakten snel een foto van de camper in een berg sneeuw voordat het verdwenen was.
De zon ging volop schijnen en het was prachtig winterweer!
Na de plaats Gap kwamen we op de ‘wijn en fruit route’ en over de dam van de rivier Durance gingen we opnieuw de hoogte in en voor ons reden vakantiegangers met een vouwwagen en met dakkoffers.
Het werd steeds een beetje witter en “Alpes Provence” was echt een winterlandschap. We reden van de zon zo de wolken in en erboven weer in de zon en omgekeerd bij het dalen.
Hier veel reclame voor raften: wildwatervaren over snel stromende riviertjes. De temperatuur schommelde tussen de 7 en 10 graden en er was veel smeltwater op de goed berijdbare weg.
Richting de Italiaanse grens stegen we in de sneeuw (niet op de weg!) naar 1991 meter hoogte op de Col de la Madeleine, bekend als berg van de buiten categorie in de Tour de France. Met een temperatuur van 5 graden was het werkelijk zo prachtig dat Ria wel foto’s kon blijven maken!
De grens van Frankrijk en Italië ligt helemaal boven op de berg, maar behalve het bord van Italië was daar niets van te bekennen.
We daalden af met 20 genummerde bochten en dat herinnerden wij ons nog goed van een eerdere reis. Niet van het landschap, omdat het er nu in de winter zo anders uitzag!
We gingen nog een eindje verder naar Cuneo waar we een betaalde camperplek met stroom hadden uitgezocht. In de stad was het een grote file en drukte voordat we aankwamen bij Area camper Parco Fluviale, vanwaar je de rivier niet kon zien. Een paar plaatsen waren sneeuwvrij en Jan reed daar de camper achterwaarts in.
Met de stroom konden we ons elektrische kacheltje mooi gebruiken en legde Jan de thermodeken over de voorruit en neus van de camper. Zo gingen we een koude nacht tegemoet in onze goed geïsoleerde camper.
Geschreven door LaikaRiaJan