Deze dag vertrokken we niet al te vroeg van camping Aqua Dolce in Levanto en reden een onbekende route noordwaarts: een stuk over de SP42 en na een splitsing had de weg geen nummer meer. Wat we wel te weten kwamen, was dat we al maar draaiende hoger en hoger kwamen. Het was een weg die weinig gebruikt werd omdat we geen auto tegen kwamen.
De vol bepakte fietser die aan het begin ervan al liep, wist nog niet hoe hoog het werd en hoeveel ze nog moest klimmen! Ria zat aan de verkeerde kant om het goed vast te leggen en Jan had z’n handen vol. Het was gelukkig heel stil op de weg.

Terug op de SP1 bleven we nog kilometers en een paar uren draaien met weinig verkeer en pas in de buurt Sestri Levante kon Jan heel heel eventjes iets meer ontspannen rijden. We waren al lang onderweg en nog maar weinig kilometers opgeschoten.

Echter de kuststreek is te vergelijken met die van Zuid Frankrijk met prachtige grote luxe huizen of kasteeltjes langs smalle wegen boven de zee, die rond rotswanden lopen, met overhangende struiken en tunneltjes, die soms zo smal zijn dat je elkaar daar niet kunt passeren. Ook hier was het weer klimmen en dalen. We kwamen, zowel bij het klimmen als het dalen nauwelijks in de vierde versnelling, twee en drie waren de versnellingen die veel gebruikt werden.

We lunchten laat met wentelteefjes op een prachtig ruime parkeerplaats aan zee en daar hadden we, achteraf gezien, lekker moeten blijven staan.

Maar we wilden voorbij Genua en het werd al in de buurt ervan steeds drukker en vervolgens liep de route ook nog eens dwars door de stad over de drukste pleinen en langs de haven. Ook moesten we op de borden letten omdat onze camper drie meter twintig hoog is.
Er waren hier veel tunnels en viaducten en regelmatig moesten we een andere route kiezen. Jan werd moe van alles in de gaten houden en hij moest alle zeilen bij zetten om vooral de motoren en scooters te ontwijken in het chaotische verkeer. Het was trouwens wel een prachtige stad in het voorbij gaan!

Na Genua bleek het een crime om een plek te vinden en dat hadden we nauwelijks mee gemaakt.
Jawel, ook hier op de heenweg en toen hebben we ook lang doorgereden! Er waren geen mogelijkheden om ergens te parkeren, want alles stond overvol. En tegen de avond komt ook alles weer tot leven als winkels opengaan en iedereen op stap gaat.
Druk, druk, druk! En dat is niet op de foto’s te zien, want Ria probeert altijd met zo min mogelijk obstakels in beeld iets vast te leggen en in drukke of penibele situaties kijkt ze mee en let goed op!

Bij de haven van Savona en de burcht zijn we omgedraaid en in een file teruggereden naar een plek van Campercontact in Celle Ligure. Dat liep nog bijna mis toen Tomtom ons een straatje wilde insturen van twee meter breed en we weer moesten keren.
Uiteindelijk kwamen we halverwege een berg in het donker op een ruime camper parkeerplaats uit, waar we in verband met schuinte wel de blokken nodig hadden.

Geschreven door LaikaRiaJan