Maandag morgen stonden we meteen heerlijk in de zon op Sosta Camper Francesco in Mattinata. Het waaide wel maar naast de camper konden we toch heerlijk buiten ontbijten en helemaal toen de wind nog meer draaide. Jan kocht bij de plaatselijke visboer een mooie zeebaars en bij een winkeltje nog wortelen en aardappelen, dat waren de enige groenten die ze hadden.
Verder hebben we deze dag niet veel bijzonders gedaan. Jan heeft de lnb van de satelliet-schotel op het dak van de camper bijgesteld en de zonnepanelen schoongemaakt. Nu we weer richting Nederland gaan, moest de lnb iets bijgesteld worden om ook een goede ontvangst van Nederland 2 en SBS 6 te hebben.

Van maandag op dinsdag begon het steeds harder te waaien, was er onweer en heel veel regen.
Het regende vanmorgen nog steeds hard toen Jan het water aanvulde en het toilet ging legen en Ria afrekende.
Grote plassen stonden er op het terrein.

Vanmorgen reden we vanaf de kust naar National Park Gargano in het binnenland van de ‘uitstulping’ en gelukkig werd het droog.
Daar bezochten we de plaats San Giovanni Rotondo, waar een van de bekendste Europese paters uit de vorige eeuw opgebaard ligt.
Padre Pio (1887-1968) is in Zuid Italië zeer geliefd, maar ook omstreden. Hij zou hebben gerommeld met de wonderen, die aan hem worden toegeschreven met middelen zoals carbolzuur voor zijn stigmata wonden (dan bleef het bloeden) en insecticiden als verdovingsmiddel. Padre Pio werd in 2002 heilig verklaard door zijn wonderen en wonden.
In 2007 berichtte een Italiaanse onderzoeker dat er in de Vaticaanse archieven ontnuchterende informatie over hem te vinden is.
De stoffelijke resten van Padre Pio zijn opgegraven en het gebalsemde lichaam is eerst in de kleine kerk en vervolgens in de crypte van de naast gelegen nieuwe en grotere basiliek in een glazen kist opgebaard.
En nu hebben wij die, volgens ons frauderende Pater Pio, waar wij overal in Zuid Italië afbeeldingen of beelden van tegenkwamen, met eigen ogen kunnen aanschouwen.
Herman Finkers heeft in zijn lied Pater Pio zelfs een mooie tekst over hem gemaakt:
“Pater Pio was een Capucijn, die kon op twee locaties zijn, maar …. en dat was de bijzonderheid …… hij kon dat …. tegelijkertijd…… En de stigmata had hij ook nog … en hij vloog ook door de lucht, maar toch, maar toch…….”

Daarna reden we over binnendoor wegen en een steeds groener wordend landschap naar Termoli, waar we bij de haven een plek hadden uitgezocht. We vonden het daar wat minder leuk en zochten verder op verschillende plekken; een prachtige Sosta camperplek aan zee bleek helaas afgesloten.
Tenslotte vonden we acht kilometer ten noorden van Termoli op een onverhard terrein een mooi plekje met zicht op de wilde zee.
Daar denken we rustig te overnachten.

Vanmorgen kregen we een telefoontje van Marja Kloosterboer, onze oud collega van de Anne Flokstraschool, dat Hans Wouters plotseling overleden was. We schrokken ons kapot!
Hans was 46 jaar en getrouwd met Muriel en had twee zoons. Hij was een oud collega van school en is zijn loopbaan bij ons begonnen: eerst als stagiaire van de MBO opleiding en daarna als stagiaire van de PABO.
Toen hij zijn diploma voor de PABO behaald had, werd hij onze collega op school.
Hij was ook vrijwilliger bij stichting KomOp en heeft hij samen met ons verschillende kampen begeleid bij de tent van Ome Jan in Borculo en bij Euro Disney in Parijs.
Behalve collega op school was Hans ook een vriend van Joris, de oudste zoon van Jan en een goede bekende van Gerha, de zus van Jan.
Op zulke momenten ervaar je dat je ver van huis bent en niet even terug kunt gaan om bij het afscheid van Hans aanwezig te zijn.
We hadden dat graag gewild. We wensen Muriel, zijn zoons, zijn moeder, zijn zussen en de rest van de familie heel veel sterkte toe om dit verlies te dragen.

Geschreven door LaikaRiaJan