De nacht was mooi rustig op de ‘Parking Largo Maria SS del Carmine’ van Ostuni, maar vanmorgen was het gedaan met de rust toen gemeentewerkers in een vrachtwagen met shovel het terrein opreden. Er lagen rondom veel hopen afgezaagde takken, ook in de buurt van onze camper, die opgeruimd moesten worden. We maakten ons snel klaar om te vertrekken.

Het plan was om naar Marina Franka te gaan, waar deze dag een heel grote weekmarkt was. Toen we bij de parkeerplaats vlakbij het stadion aankwamen, stond deze al helemaal vol en rondom was het een drukte van belang. Niet alleen wij, maar veel andere mensen kwamen ook op deze weekmarkt af! We reden zelfs dwars door de markt en zagen hoe groot deze was. Al snel hadden we door dat het niet ging lukken om ergens plek te vinden en waren al blij om uit de enorme drukte en uit de stad te komen.

Ons plan schoof door naar het volgende wat op ons lijstje stond: de Trulli! We reden voorbij Locorotondo met witte huizen en rondlopend stratenplan, omdat we die vijf jaar geleden al bezochten. Inmiddels hadden we al verschillende 'Trulli' in het landschap op zien duiken, maar de stad Alberobello met wel honderden ervan is het centrum van deze huisjes.
We hadden aan de rand van Alberobello bij een sportcomplex een parkeerplaats gevonden, waar het toegestaan was om met de camper te staan. Gelukkig was een parkeerwachter in de buurt die kon helpen met de ticket automaat, die niet goed werkte bij het gebruik van een betaalpas. Tenslotte lukte het met cash geld en na intypen stond nu ook het kenteken van de camper op de bon vermeld.

We dronken eerst koffie en thee, omdat dat er vanmorgen niet van was gekomen voordat we naar wel twee wijken met trulli huisjes liepen.
De trulli zijn ontstaan in de 15e eeuw en zijn oorspronkelijk agrarische huizen; boeren bouwden die huisjes door droge kalkstenen op elkaar te stapelen en geen cement te gebruiken. Door de losse stenen konden de huisjes ook gemakkelijk afgebroken worden om aan de belastingen te ontkomen. Kenmerkend voor een trullo is het kegelvormige dak, soms versierd met primitieve, christelijke of magische symbolen. Heden ten dage zijn de meeste trulli opgeknapt en extra verstevigd en behoren tot het werelderfgoed van de Unesco.
Hier kwamen we deze reis voor het eerst allemaal toeristen tegen die door de smalle straatjes struinden. En iedereen maakte tig foto’s van die leuke kabouterhuisjes, die nu veelal als vakantie huisjes worden gebruikt.
We wenden er al een beetje aan, maar ook hier moest er regelmatig aardig geklommen worden. Nadat we ook in een Trullo kerk geweest waren, liepen we terug naar de camper en kwamen langs een wasserette.
Na de lunch van broodjes met tomaat, ui en gesmolten kaas liep Ria met een volle tas vuile was erheen.
Ondertussen was de Franse camper, die in Ostuni naast ons stond, hier ook aangekomen om de Trulli te bezoeken.

Ria liep een paar keer heen en weer naar de wasserette en met anderhalf uur was alles schoon en droog.
Vervolgens ging ze toen het donker was nogmaals naar de trulli om daar voor een paar kleinkinderen iets te kopen.
Het was er niet meer druk, maar met de verlichting aan wel erg sfeervol.
Bijna terug bij de camper liep ze nog een winkel binnen met o.a. serviezen. Toen ze uitlegde wat ze zocht, wist de verkoper precies wat ze bedoelde en nam haar mee naar een groothandel afdeling. De pasta of salade borden met brede rand waren in drie maten en degene die Ria uitzocht, bleken helaas niet meer op voorraad. Jan kwam ook even kijken in de winkel en we kochten een minder aantal borden dan we van plan waren met de hoop het grotere formaat nog ergens tegen te komen.

Door al het lopen vandaag had Ria wel 14.000 stappen gezet en dat waren er aardig wat voor één dag!

Geschreven door LaikaRiaJan