Vanmorgen de zondag heel rustig op Agriturismo Masseria in Matera gestart en alvast een plekje in het binnenland uitgezocht, waar we in verband met de harde wind van de komende dagen naar toe willen.
We reden voor de zoveelste keer over Viale Aldo Moro van Matera naar de SS7 en kwamen zo langs de andere kant van de Sassi, waar volgens ons nog veel meer uit het verleden ontdekt zal worden. Fascinerend waren de kunstwerken die er tussen geplaatst waren.
Ondertussen moesten we ook weer eens diesel tanken en met 165 euro voor 100 liter was dit het hoogste bedrag wat we ooit betaalden, al blijkt het in Nederland nu nog meer te zijn!
Op weg naar Tarente besloten we door het nog zonnige weer de rest van deze dag op een plek aan zee door te brengen en kwamen via de ons zo bekende kustweg SS106 uit in Pino di Lenne. Na een gatenweg langs een bos reden we onder een treinviaduct door zo het strand op. De trein van Taranto naar Reggio di Calabria reed hier dus ook weer overheen.
Het was zondag dus veel dagjes mensen bezochten vandaag deze plek en het was een komen en gaan. Wij konden onze stoelen naast de camper zetten en brachten hier de middag door. Vanaf het strand kon je in de verte in de bocht Tarento zien liggen.
Na ons kwamen er nog twee andere campers aan rijden, die zich hier installeerden. Jan zag vanuit zee twee vissers aan komen varen, die ieder in een platte kano volledig uitgerust met allerlei sonar apparatuur en visgerei vervolgens de ondiepe rivier landinwaarts peddelden.

Toen het weer wat frisser werd, reden we via Tarento met veel (petrochemische) industrie naar de uitgezochte plaats Grottaglie, een keramiekstadje dat haar naam ontleent aan de grotten die zijn uitgegraven in het zachte tufo (steensoort) langs het ravijn.
De parkeerplaats die op Campercontact te vinden was, gaf aan dat deze voor campers tot zes meter geschikt was en dat hadden we niet gelezen, want die van ons is inclusief fietsenrek acht en een halve meter!
Bij aankomst gaf een soort parkeerwachter met armgebaren aan waar wij toch mochten gaan staan en we gaven hem snel een fooitje voor de hulp. Van hieruit kon je zo het centrum inlopen en dat was ook te merken, want de parkeerplaats werd steeds voller.
We vatten het plan op om een hapje buiten de deur te gaan eten en liepen het stadje in waar allemaal leuke steegjes, straatjes en poortjes waren. De vele keramiekwinkeltjes waren allemaal open, maar de eetgelegenheden (nog) niet.
Toen we ergens vroegen of we er konden eten, werd ons verteld dat we over ruim een uur maar terug moesten komen; het bleek dat we gewoon te vroeg voor het uit-eten waren! En veel mensen die er liepen, gingen naar de kerk!
Wij gingen nog even naar de camper en kwamen wat later op het juiste tijdstip bij Pizzaria Trattoria Regina Margherita terug.
De eigenaar prees ons in het Engels een aantal lekkernijen aan, want de uitgebreide menu kaart was alleen in het Italiaans.
Hij bracht een fles heerlijke witte streekwijn en we kregen vooraf ieder een soort vleesballetje met een schaal nog warme zelf gefrituurde verse chips.
Ria kreeg een speciale mooi opgemaakte pizza met parmaham, rucola en een bol burrata (verse kaas van mozzarella en room: een typisch product uit Puglia). Voor Jan kwam een bakplaatje met nog pruttelende vleesstukjes en vers gebakken aardappelen.
Het was echt smullen van deze prachtig opgemaakte gerechten! Tijdens het eten had Jan nog beeldcontacten gelegd met de kinderen, want er was vrij goede wifi in het restaurant.
Met een zeer goed gevulde maag wandelden we vanaf het restaurant nog door met gevellantaarns verlichte straatjes, steegjes en poortjes en waren er nog een paar met jonge mensen bezette terrassen voordat we terug kwamen bij de camper.

Geschreven door LaikaRiaJan