Donderdag 13 januari reden we na een nachtje nog voor het ontbijt terug naar ons plekje aan het strand om daar een deel van onze natte was op het nieuwe vast gezette droogrek in de wind te drogen. Het flanellen dekbedovertrek en hoeslaken hingen we over een lijn die Jan tussen een lantaarnpaal en hekwerk had gespannen. In de zon en de stevige wind waarbij de was horizontaal wapperde, was alles met een paar uurtjes droog.
We konden nog buiten ontbijten en daarna ging het zo hard waaien, dat Jan de camper met de neus naar zee draaide om zo nog een poos in de luwte te kunnen zitten. ‘s Middags ging het bijna stormen en in de avond moest Jan de isolatiedeken op de voorkant van de camper met extra touwen vast zetten om wapperen te voorkomen.

Vrijdagmorgen was het opnieuw stralend weer en de wind bijna helemaal gedraaid zodat Jan de camper weer in dezelfde richting als de buren zette. De zon was lekker warm, maar de wind erg fris en wij konden heerlijk achter het talud naast de camper zitten. Na de lunch wandelden we een rondje en aten ons eerste ijsje in Italië bij de patisserie. Jan had genoeg gelopen, maar Ria liep nog verder de boulevard af, door het bos, bovenlangs en over het strand tot bijna bij het ‘zeilschip’ en weer terug: deze dag ruim 12000 stappen op haar horloge! Aan het eind van de dag zette Ria nog wat klein wasgoed in een sopje om de volgende dag op te hangen.

Zaterdag 15 januari was de tiende verjaardag van kleindochter Puck met hier bij ons mooi weer! Toen we op de camping waren, hadden we al beeldcontact met Puck gehad. Hier op het strand lukt dat niet, omdat we geen wifi en geen goed internet hebben.
Achter de camper was het behoorlijk fris in de wind, maar ernaast zo lekker warm dat Ria in hemdje en korte broek fijn de krant kon zitten lezen. Jan hielp mee met het uitspoelen en wringen van de was, want dat lukte bij Ria niet zo goed.
Jan haalde verschillende boodschappen, o.a. zelfgemaakte harde worst, vijf liter rode wijn uit het vat en een fles witte wijn uit het vat, om de hoek bij de ‘groente- en fruitwinkel met allerlei andere artikelen’.
Na de lunch stapten we op de fiets om naar Ardore in de bergen te gaan. Op de telefoon met google maps reden we een fietsroute over binnenpaadjes eerst licht omhoog, maar gaandeweg werd het steiler met behoorlijke tegenwind. Langs de weggetjes veel boomgaardjes met sinaasappelen en citroenen en bloeiende cactussen. Nog voor het dorp kwamen we bij een grote begraafplaats, waar het hek van open kon. Het was een kleurrijk geheel met vele rijen familie mausoleums en hoge muren waarin kisten geschoven waren; bijna allemaal voorzien van een foto bij de naam en/of tekst en heel veel (kunst)bloemen. Er waren nauwelijks ‘gewone’ graven te vinden. We waren onder de indruk van een graf van een meisje van twee en van een motorrijder die op 26 jarige leeftijd bij een motorongeluk om het leven gekomen was.
Na een steile klim, het laatste stuk moesten we te voet afleggen, kwamen we bij een enorme trap van “Porta del Dongione (sec.Xl) accesso principale alla citta” = de hoofdpoort van de stad.
Vervolgens fietsten, of soms liepen we nog verder omhoog en kwamen uit op het kerkplein. Alles was gesloten en we konden alleen uitpuffen zonder drankje op een bankje op het plein en in de kerk. Verder waren er de resten van een ‘Borgo’ burcht en toren waar je onderdoor kon. Je had daarboven een wijds uitzicht richting Ardore Marina en de zee.
Het was aardig hobbelen over de keien straatjes toen we in het dorpje (bij de poort STAD genoemd) naar beneden fietsten en daarna over de doorgaande weg was het ‘hangen’ in de remmen, want anders ging het heel erg hard en het wegdek was niet altijd ‘betrouwbaar’.
Beneden bij de SS106 fietsten we nog even naar Bovalino om daar bij supermarkt MD de rest van de boodschappen te doen. Weer terug bij de camper was de zon weg, werd het iets frisser, maar was de wind gaan liggen.
Verschillende campers waren vandaag ons deel van het terrein opgereden, maar geen van hen vond een geschikt plekje. Wij konden dus ruim blijven staan, zodat Harrie en Nies er maandag zo tussen kunnen schuiven.

Geschreven door LaikaRiaJan