Het was vanmorgen op de camperplaats bewolkt, maar niet echt koud of fris. De verwarming in de camper ging vanmorgen dus niet aan, het was al behaaglijk zonder!
Ria besloot om vandaag een van de twee wasmachines van Jonio Blu te gebruiken, die fijn een snel-was-programma van 60 graden had. De hele vuile was kon erin, maar het in werking zetten lukte niet meteen, zelfs niet met een Italiaanse die daar een handwasje deed. De jongeman die ons alles bij binnenkomst had uitgelegd, was in de buurt en met wat extra drukken op de knoppen begon het wasprogramma. Na een uur was het programma klaar en Jan had een paar lijnen gespannen voor het drogen van de was. Maar, zoals
Ria al had gezien, was dit niet geoorloofd op de camping en bracht dezelfde jongeman ons een groot droogrek waar alles prima oppaste. Jan draaide wel de luifel erboven uit, want soms dreigde het te gaan motregenen en een enkel spatje viel al.
We stapten op de fiets om via het eigen tunneltje, dat zowel onder de weg als onder het spoor doorging naar de boulevard om verder het pad te gaan fietsen wat we gister ontdekt hadden. Daar kwamen we langs de ‘plastic ideeën’ die we gister niet op de foto hadden gezet. Twee delen van het ‘fietspad’ liepen door een bos met aan onze linkerhand strand en zee. Vervolgens hobbelden we over een weggetje langs het spoor met een hele rij uitgebloeide wilde Agave planten ertussen en aan de andere kant van het spoor de resten van een huis dat bijna tegen de rails aanstond. Ook kwamen we langs verschillende boomgaardjes met sinaasappel- en citroenbomen.
Het pad liep met een kleiachtige bodem onder het spoor door, dat vol stond met water en waar Jan gewoon doorheen fietste maar waar Ria zich niet aan waagde. Langs de weg werden sinaasappelen geplukt en in kisten op een vrachtwagentje geladen. Het onverharde pad was ineens een stukje geasfalteerd en ging hoog over het spoor heen waar het tenslotte doodliep bij het strand. Daar lag een groot aangespoeld zeiljacht, dat grote schade had opgelopen. We hadden heel even het idee dat het een jacht betrof waarmee vluchtelingen hadden geprobeerd om naar Europa te komen. Delen van de inhoud lagen verspreid in het zand: zeilen, donker blauwe werkkleding, kussens van banken en olieflessen. Binnen in het jacht lagen nog zwemvesten en had het nu nog zichtbaar een prachtig houten interieur gehad; volgens een bordje aan de wand mocht je niet met naaldhakken en schoenen met scherpe zolen aan boord. Ria’s vader en moeder hadden vele jaren een kruiser waar dit vanwege het teak-dek ook ten strengste verboden was. Verder was het op en naast dit strand een grote bende met allerlei (veelal plastic) afval, wat zo karakteristiek is in Italië! Verder mooi weer met donkere luchten op de achtergrond.
We fietsten met de jas open terug, kwamen uit op doodlopende paden, langs velden met gele bloempjes en tenslotte op de grote doorgaande weg SS 106 met grijs witte bergen erlangs. Het verkeer raasde daar langs ons heen en we wilden snel het eerstvolgende pad richting zee weer inslaan toen we in de verte al het bord van Bianco zagen en toch maar doorfietsten.
Terug bij Jonio Blu was de was zo goed als gedroogd en kon worden binnen gehaald. Tegenover ons werd opnieuw een Kampa opblaastent (al de vierde!) aan de luifel van een camper bevestigd en die heren wisten hoe het werkte, want hij stond binnen tien minuten overeind. Na nog een uurtje zonneschijn waren achter ons enorme donkere wolken in de lucht te zien, maar die bleven daar maar hangen en wat leek op noodweer, dat bleef mooi uit!
Jan had een mailtje van de Bike Store uit Zutphen gehad, dat hij een foto van het nummerplaatje van Ria’s accu moest opsturen, omdat Bosch, het accumerk, daarom had gevraagd. Afwachten of dat iets oplevert!
Ria schreef vast dit verslag, terwijl Jan vandaag ‘fuks andivie’ (stamppot rauwe andijvie, wat tenminste daar op leek, want een krop andijvie is hier niet te koop!) met spek ging klaarmaken en keken ondertussen naar het schaatsen op de televisie.
Na het eten zochten we met alle kinderen en kleinkinderen beeldcontact, omdat we hier nog redelijk internet hebben. Morgen willen we weer naar de strandplek gaan om daar met de jaarwisseling te zijn, want het weer ziet er goed uit.

Geschreven door LaikaRiaJan