Vanochtend weer ook vroeg vertrokken. Vanuit Burgos eerst op zoek naar een bakkertje of plekje om een ontbijtje te kunnen krijgen. Kennelijk ben ik te vroeg want plekken die ontbijt bieden gaan pas om 8.30 of 9 uur open. Dat vind ik te laat. Dan maar onderweg kijken of ik iets vind want voor de klim Burgos uit (2 km 5-7%) moet ik wel wat energie hebben. Gelukkig zie een barretje open en kan daar een koffie con leche bestellen met een broodje. De mevrouw aan de bar maakt zelfs vers geperste sinaasappelsap voor me. Zo kun je in ieder geval op pad gaan. De klim s' morgens vroeg zonder al wat km in de benen is altijd lastig. Helaas tijdens de klim voel ik wat gerommel in mijn buik. Ik stop even op driekwart en na even rust gaat het weer. Gelukkig krijg je na al dat geklim.altijd wel weer een afdaling. Vervolgens gaat de route naar Cavia. Het barretje is daar helaas was nog niet open. Dus maar doorfietsen. En toen ik Cavia voorbij was wist ik het weer, vandaar dient het eerste steenslagpad zich aan: 4 kilometer over wit gruis keien en kiezels. Dat fietst niet echt makkelijk. Na het gruispad zit je weer op de gewone weg. Je gaat over het HSL spoor en de autoroute. Gelukkig zie ik tankstation met vrachtwagencafe en die zijn open. Een opluchting verder fiets ik weer. Nu komen enkele klimnetjes een van 3km 6% afdaling en weer een klim nu 2,5 km van 4% tot 930 meter. Met wel hele mooie uitzichten. Uiteindelijk kom je uit bij San Anton een ruïne van een oud klooster. Helaas het barretje na de ruïne is dicht. Er is geen toilet aanwezig helaas. Wel een stempelpost met zelfbediening. Dan maar snel naar Castrojeriz 3 km verder. Ik weet dat daar al direct bij binnenkomst een barretje zit. Verleden keer at ik daar een lekkere diepvriespizza. Dat is nu niet zo'n goed idee. Ik ga uiteraard van het toilet gebruik maken. Bestel een thee en een stokbroodje met kaas en ham. Het broodje eet ik voor de helft de rest bewaar ik voor later. In Castrojeriz koop ik nog een T-shirt voor 6 euro. Met Jacobus erop. Die kan ik dan straks aan als ik alles in de was doe. Ik zie ook een Spaanse jongen op een mountainbike bike en we zwaaien naar elkaar. Ik weet dan nog niet dat ik hem later nog meer keren tegen ga komen. Voor Castrojerez had ik af en toe wind van opzij. Iemand had in Burgos al gezegd dat je na Burgos rekening moet houden met veel wind. Nou die persoon heeft gelijk. Na Castrojerez draait de weg wat. De wind echter niet, hij komt vanaf dan recht van voor. En het is bovendien een lang recht golvend stuk. Je moet tegen de wind de heuvels over en dat valt niet mee. Wel mooie velden met zonnebloemen. Na 13 km kom je op de provincie grens bij een brug. Als ik daar aankom zie ik de Spaanse MTB-er weer. Het caminopad voegt zich dan bij de wegroute om het water te passeren. Na de brug draait het caminopad echter de weg gaat rechtdoor. Het caminopad is beter beschut tegen de wind. Ik kies om dit stuk over het caminopad te fietsen. Het is bovendien goed te fietsen en een mooiere route. In Iterio de la Vega komen beide routes weer bij elkaar. Ik besluit in de Albergue daar een thee te nemen om mijn vochtgehalte op peil te houden. Net als ik ga zitten zie ik de Spaanse jongen weer. Hij vraagt in het Engels: shall we have lunch. Ik zeg dat ik één thee neem maar graag even bij hem aanschuif. Hij neemt een lunch en we praten wat. Hij heet Javi en is in Roncesvalles gestart. Hij neemt alleen het caminopad. Het is leuk om zo contact te hebben, zijn doel vandaag is Carrión de los Condes. Tenzij hij eerder stopt. Ik stop eerder in Fromista bij Albergue Luz waar ik gisteren een privé kamer heb gereserveerd voor 20 euro. (8 euro meer dan in een slaapzaal). Ik besluit opnieuw niet de weg maar het caminopad te kiezen. Helaas gaat de wind (op kop) met mij mee en dit pad is veel slechter berijdbaar dan het vorige stuk. Voor Boadilla del Camino rust ik op een veldje even uit en tap vers water. Ik raak aan de praat met twee Spaanse jongens uit Madrid die de andere kant op fietsen. Zij geven aan dat het volgende stuk weer goed te doen is en voor een groot stuk naast het kanaal van Castilie gaat. Ik besluit daarom toch maar op het caminopad te blijven en fiets zo hobbelend door naar Fromista waar ik bij het oude beroemde sluizen complex aankom. Uiteindelijk heb ik de laatste 15 km met wisselende ervaring het caminopad gefietst. Mijn herberg die door een Nederlands/Spaans stel is opgezet is snel gevonden. Gabriel de herbergier is bezorgd als ik hem van mijn maag problemen vertel. Hij adviseert toch wat te eten. Ik kan ook de hele was doen voor 3 euro en dat komt goed van pas nu. Ik heb daar even geen zin meer in. Uiteindelijk ga ik het dorpje nog in kijk wat rond, zie kerken. O.a. een heel oude romaanse. En bestel bij een barretje een salade met wat water. Toevallig komt ook de Spaanse Javi weer voorbij. Hij vraagt of we samen zullen eten. Dat lijkt me gezellig en we zetten ons middag gesprek weer voort. Hij is beroepsmilitair en net gepromoveerd naar een officiers functie. Daarnaast studeert hij in het leger nog. Hij komt uit Arragon niet ver van Barcelona. Verder hebben we het over van alles en natuurlijk over de Camino. Na het eten ga ik naar de albergue. Mijn buik hersteld zich langzaam. Morgen is het een vlakke etappe en ik wil een korte rit doen richting Sahagun.

Geschreven door Maurices.fietstocht