Drie weken onderweg. Nu zit ik heerlijk in Cahors naast de kathedraal die wel in de steigers staat. Vandaag was de tweede dag van de pittige stuk nu van Rocamadour naar Cahors waarvan ik weet dat het niet de makkelijkste zijn. Ook het stuk van gisteren van Donzenac naar Rocamadour was een lastige. Volgens mij zijn ze vergelijkbaar wat zwaarte met de Ardennen. Wel zijn het mooie routes waar veel historie en natuur te zien valt. Vanochtend leek het weer best, ik zeg leek want later werd het toch wisselvallig. Nadat ik mijn spul had opgeruimd en een Belgische buurvrouw, die met hond en rugzak op pad was, nog geholpen heb met zo'n opvouwtentje wat maar niet wilde opvouwen, ging ik op pad. Eerst een afdaling van de camping waar ik zat naar het oude Rocamadour. Het is een leuk stadje maar erg toeristisch, gelukkig nog niet 's ochtends voor 10 uur. Wel is er al een petit dejeuner te krijgen en daar rekende ik al op. Na mijn ontbijtje nog even de stempel gescoord bij het office du Tourisme. Ze hadden nog niet veel pelgrims gehad dit jaar. Ik kon kiezen welke stempel ik wilde: de moderne of die vroeger gebruikt werd. Die werd uit de kast erbij gezocht. Ik heb gekozen voor de oude stempel, wel mooi en groot (4 stempelvakjes in een keer gevuld). Mijn stempelkaart begint al aardig gevuld te raken. Na de stempel.was het tijd om op pad te gaan. De eerste klim stond al te wachten. Meteen van Rocamadour terug omhoog de andere berg op. Een stevig stukje, een kleine afdaling, en nog een klim. Dat hakt er wel in 's morgens zo na het ontbijt. Na Rocamadour is het vooral de natuur. Er zijn de eerste 20 km nauwelijks nog plaatjes of dorpjes te zien. Wel veel op en neer. In 3 uur tijd was ik zo'n 20 km opgeschoten dat zegt genoeg. Uiteindelijk passeer ik een kleiner plaatsje Montfaucon tegen 12.30. Met een bar /restaurant/winkel enz. Tja de combinatie heeft de eigenaar waarschijnlijk nodig om nog wat omzet te maken. Ik bestel de plat du jour en vul de energie voor de volgende klim weer aan. Van Montfaucon gaat de rit naar Labastide-Murat. Een hoog (ruim 450m) gelegen plaatsje. Tijdens het eten heb ik zitten kijken waar ik overnacht; of wat eerder stoppen in Vers dan heb ik er ruim 50 km opzitten; of doorgaan naar Cahors en dat is nog 15 km verder. Dat lijkt niet ver, maar ik weet inmiddels dat het met bergen en heuvels wat langzamer gaat. Ik besluit het kiezen uit te stellen tot ik Vers ben, een juiste keuze. Na Labastide-Murat daal je af naar het dal van de Lot en van de Vers. Dat betekent dat je wat meer snelheid kan maken en Cahors komt binnen bereik ik ben om 15.30 in Vers en dus tijd om door te fietsen naar Cahors, ik schat in dat ik daar om 16.30 zal aankomen, dat is een mooie tijd om te stoppen, tentje op te zetten, douchen, en even te genieten in mijn stoeltje. Het wordt uiteindelijk toch 5 uur, tja klimmetje. Ik fiets na het klimmetje hoog boven het dal van de rivier richting Cahors dat is wel erg bijzonder. De camping is prima zelfs een gewoon stopcontact om mijn telefoon op te laden bij mij plekje. En een mooi zwembad. Met het mooie stadje op fietsafstand kom ik mijn rustdag wel door. Ik ben bijna aan het eind van mijn verslag maar inmiiddels begint er in het straatje waar ik op een klein terrasje zit te eten van alles te gebeuren. Zag al een brandweer auto, die is weer vertrokken. Maar nu een ambulance gevolgd door de politie. En nu nog een auto met wat brandweer mannen. Ja een diner op het terras in Frankrijk is nooit saai. Wat er aan de hand is weet ik nog niet. Kennelijk toch wel iets ernstigs nu de brandweermannen in pakken helm op en ladder het straatje inlopen. Hopen dat er niets er niet ernstigs is gebeurd. Alles vertrekt weer maar nog onduidelijk wat er nu aan de hand was.

Geschreven door Maurices.fietstocht