Ik ben in Frankrijk aangeland. Maar dat ging niet van een leien dakje. Vanochtend was ik vroeg wakker uur of zes en controleerde meteen wat de weers- en vooral regenvoorspellingen zouden zijn. Tot 7 uur droog daarna miezer en vervolgens echte buien. Ik ben maar snel aan de slag gegaan om alles weer in te pakken nu het nog droog is. Na te hebben gedoucht heb ik het tentje afgebroken. Ik had al gepland te gaan ontbijten in het stadje. Gisteren heb ik daar ook een heerlijk ontbijt gehad met lekker pistolets en 2 gebakken eieren. En ik had al gezien dat je ook roerei met spekjes kan krijgen. De bakker annex sandwicherie gaat om 7.30 open, althans dat was gisteren. Zo gezegd zo gedaan. Op het moment dat alles gepakt is voel ik de eerste regendruppels. Voor de zekerheid trek ik mijn regenjasje aan en ga op pad, het centrum ligt ongeveer 1 km van de camping. Daar aangekomen brandt er helaas geen licht in de bakkerij. Als ik iets dichter bij kom zie ik ook op de deur staan Ferme Mardi. Dat is een tegenvaller, daar gaan mijn eitjes. Ik zoek of ik nog een ander bakkertje vind, anders wordt het toch het noodpakket. Gelukkig ik vind er een, geen eitjes maar wel pistolets met fromage et ham. Na het ontbijt is het tijd om te vertrekken. Vandaag fietst ik eerst naar de abdij van Orval zo'n 60 km verder. Die abdij ligt in de buurt van de Franse grens. Het regent inmiddels wat harder en ik besluit nu ik nog onder een afdakje voor fietsen sta mijn beenstukken en overschoenen ook maar aan te doen. Dat is een goed plan want ik zit goed en wel op de fiets of de regen begint harder naar beneden te komen. Bij een doe hetzelf-benzinepomp kan ik even wachten tot het ergste voorbij lijkt. Ik doe mijn capuchon van de regenjack onder mijn helm, geen gezicht uiteraard, maar dat doet er nu niet toe. Doe ook de verlichting aan en ga verder. Eventjes gaat dat prima maar dan gaat het van kwaad tot erger. Ik zie een kappelletje om onder een afdakje te schuilen. Dat is beter. Na tienen is het ergste leed geleden en stap ik weer op de fiets. De route tot de abdij van Orval kent weinig plaatsen met voorzieningen, liever gezegd geen. Wel af en toe nog een klimmetje en een venijnige afdeling van 13%. Bovendien staat daar een bord route baree, maar ik zie daar geen andere mogelijkheid, ik vertrouw maar op st Jacob dat het goed komt. Gelukkig gaat de rit verder voorspoedig vanaf half elf is het bovendien de meeste tijd droog. Af en toe wel wat miezer en spetters maar ik ben erger gewend ik mijn regenjas maar uitgedaan die is van binnen net zo nat als buiten. De overschoenen zijn ook uit ze helpen wel maar ook niet zo fantastisch, mijn schoenen zijn toch aardig nat geworden. Uiteindelijk de Abdij van Orval bereikt. Deze abdij heeft een rijke historie. Hij is meerdere malen verwoest geweest door brand en door de Franse revolutie maar uiteindelijk steeds weer opgebouwd. De abdij van Orval is een groot en bijzonder complex. Het beroemde bier komt hier vandaan maar ook verschillende kazen. Ik koop een kaartje voor de entree van het museum en de oude abdij ruïne. Vanwege COVID zijn er de nodige beperkingen dat is jammer. Je kunt niet alles zien. Maar er valt uiteindelijk toch genoeg te zien, bovendien heb ik niet de hele dag de tijd. En uiteraard wil ik een stempel voor mijn pelgrimspas. Na mijn bezoek aan het museum en de abdij ruïne is het lunchtijd. In de abdij was verder daar niets voor geregeld, zelfs geen proeverij voor het bier. Ik besluit maar om buiten op een bankje voor de abdij mijn lunch te nuttigen. Terwijl ik daar me daar mee bezig houd zie ik veel bezoekers met dozen bier (Orval uiteraard) en blokken kaas weer vertrekken. Jammer dat kan er niet meer bij op de fiets. Inmiddels begint het ook weer zachtjes te regenen. Het lijkt me tijd om te vertrekken misschien wordt het snel droger en ik wil vandaag Frankrijk nog bereiken. Als ik doorfiets zie ik na de bocht enkele horecagelegenheden liggen, dat had ik eerder moeten weten. Helaas is wat regen betreft het anders besloten, ik zit in een echte stortbui. Alles maar dan ook alles wordt zeiknat. Er is bovendien niks om te schuilen en mijn overschoenen had ik niet meer aangedaan die waren nog nog nat van de eerste bui. Om Frankrijk te bereiken moet je ook nog een klimmetje over van 1,5 km. Normaal is dat al behoorlijk maar in een stortbui is dat helemaal een uidaging. Het water stroomt letterlijk uit mijn schoenen. Net als het wat afneemt zie ik een klein gebouwtje met een afdakje. Naarmate ik dichter bij kom zie ik dat het een oud douanekantoor is. Even onder het afdakje wring ik mijn sokken uit, jammer dat die niet waterdicht zijn? Ik bestudeer de route en zie dat ik in Avoith terecht kan in de pelgrimsherberg Centre de Partage. Hij ligt mooi op de route. Ik besluit daar naar toe te fietsen. Eenmaal in de buurt van het dorpje aangekomen zie ik een enorme kerk. En dat voor de 115 inwoners er is zowaar een basiliek gebouwd in de 14de eeuw, hij wordt ook wel de kathedraal van de velden genoemd vanwege de ligging in niemandsland. Ze dankt overigens de omvang en ligging aan het feit dat hier de middeleeuwse pelgrimsroute naar Santiago de Compostela liep. Als ik bij de herberg kom staat de deur open maar zie ik nog niemand. Ik besluit maar even te wachten er zal wel iemand verschijnen. En ja hoor na een minuut of 10 komt er iemand aanlopen enorm gastvrij word ik onthaald. Naast pelgrimsontvangst zijn er meer activiteiten, wel is het behoorlijk alternatief, zoals een grote eigen groente- en kruidentuin. Ik word rondgeleid en krijg een aardig kamertje toegewezen. Er is een bijzonder hout-toilet. Dat werkt niet met water maar met houtsnippers. De bedoeling is dat na je behoefte er wat snippers hout op gooit, kennelijk maken ze het als het vol zit schoon. Ik moet nodig, dus ik maak er gebruik van. Tja je verlegt je grenzen op zo'n tocht. Het avondmaaltijd hoort er ook bij. Er zijn meerdere mensen aan tafel en er vinden leuke gesprekken plaats. Mijn tafelgenoten wonen hier en werken als vrijwilliger. De conversatie gaat in Vlaams Frans Engels bijzonder om zo erbij betrokken te worden. Ben benieuwd wat me morgen gaat brengen.

Geschreven door Maurices.fietstocht