Mijn besluit om te kiezen voor een pelgrimshostel heeft twee kanten. Het is voordelig. Goed geregeld administratief dan. Je komt binnen meldt je aan en de dame spreekt geen Engels maar uitstekend Duits. Ze maakt me in het kort de mogelijkheden en regels duidelijk. Wassen van de kleding in de speciale wasbakken. Rekjes zijn er om te drogen en die worden s nachts binnengezet. Je krijgt een pakketje wegwerplakens en kussensloop mee en de kamer B op de 2de verdieping wordt mij toegewezen. Makkelijk want daar zijn ook de heren wc en douches. De prijs is uitermate redelijk 10 euro en met een stempel van de zaak.
Maar nu de andere kant: In kamer B staan een 12 stapelbedden er zijn dus 24 slaapplekken echter per stapelbed is alleen de onderste of de bovenste mogelijk en voorzien van een matras. Op kamer B slapen overigens maar 4 mannen, ik de enige fietser en drie wandelaars. Op 22.00 moet je binnen zijn dan gaat de boel op slot je mag er nog wel uit maar niet meer naar binnen. Ook het licht van de slaapkamers is dan (en eigenlijk daarvoor ook al) uit. Dat is allemaal tot daar aan toe. Als ik in het donker rond half elf mijn slaapplek op zoek hoor ik al een sonoor bromgeluid. Een van de wandelaars slaapt al en behoorlijk luidruchtig. Uiteindelijk val ik toch in slaap. Ik gebruik alleen mijn lakenzak want het is nogal warm. Tot zover is dit te verwachten. Nu zijn wandelaars erg vroeg en om rond de klok van half vijf gaat er een alarm van een telefoon af een soort Yvanhoe deuntje. Ik wordt daar uiteraard wakker van. Daarna begint het gerommel er valt wat deuren klapperen enz tot een uur of zes is het erg onrustig. Daarna zijn de wandelaars vertrokken maar ja van slapen komt niet veel meer. Bovendien moet je om 8 uur de zaak verlaten hebben. Ik vertrek uiteindelijk om half acht. Ik heb dus niet echt van mijn rust genoten. Voor vannacht heb ik Hostal geboekt. Kleine kamer gezamenlijke douche en wc maar een schone en nieuwe ruimte. De eerste anderhalf uur heb ik er al slapend doorgebracht. Even wat inhalen. Nu de tocht van vandaag die was bijzonder. Vanuit Logrono fiets ruim 10 kilometer over de Camino route voor de wandelaars. Wel gezellig al dat Buen Camino gegroet maar een vervelend wegdek veel kiezels gruis gaten en kuilen. En dan ook nog een klimmetje van 12%. Gelukkig niet erg lang. Voor Navarete klopt de route niet meer. Men is bezig een nieuwe weg aan te leggen en het oude pad /weg is verdwenen. Ik rijd nog een stuk verkeerd voordat ik al roepend en met gebaren de andere kant wordt op gewezen.vervolgens kom je Navarete binnen ik stop bij de kerk La Asuncíon. Een mooi staaltje van historische kitsch. Naast de kerk is een terrasje vol met pelgrims. Ik had nog niet echt ontbeten vanochtend, alleen een boterham uit de automaat in de Albergue met een kop chocolade melk. Ik zie dat je hier een Engels breakfast kan bestellen. Dat lijkt me wel wat. Na mijn verlaat ontbijt fiets ik door naar Najera. In het het centrum staat een meisje met een Ezel. En inderdaad ze is op tocht naar Santiago met haar dier. Bijzonder. Vorige keer in Najera weet ik nog dat we toen o.a. vanwege de regen een stuk hebben afgesneden en besloten niet de klim te maken maar zoveel mogelijk via de N weg naar sta Domingo de la Calzada te fietsen. Nu is het prima weer en ik volg de originele route en die brengt je van Najera 485 meter naar een hoogte van ca 800 meter. Wat een mooie uitzichten heb je dan. Eenmaal na die lange klim boven mag je afdalen naar Ste Domingo de la Calzada (640 meter). Dat is een heerlijke beloning voor al dat klimwerk. En daar zit ik dus nu in een hostel. Na mijn siësta ben ik het stadje ingelopen en zag een kapperszaakje. Dat kwam goed uit want sinds een week voor mijn vertrek zo’n vijf weken geleden groeit het haar. En het lijkt nu door de warmte wel sneller te groeien. Met mijn vriend Google translate kan ik de kapper duidelijk maken wat ik wil. En ik moet zeggen hij levert vakwerk af. Zo wil ik wel naar Jacobus in Santiago de Compostela.

Geschreven door Maurices.fietstocht