Gisterenavond was mijn verslag een beetje een rommeltje. Was ook wat moe op het eind en hij het typen op de Iphone heeft die soms een eigen wil. Vanochtend bij de koffiepauze heb ik het maar even gefatsoeneerd. Is nu beter leesbaar moeder is onder andere weer miezer geworden. Vanochtend werd ik zoals elke dag lekker vroeg wakker, mijn medepelgrim in de herberg was al gereed om te vertrekken. Ja wandelpelgrims vertrekken vaak voor dag en dauw zo rond de klok 7, dat vind ik wat te vroeg. Mijn vertrek tijdstip ligt in de regel ergens tussen 8 euro 9 uur. Allereerst ga ik natuurlijk douchen en vervolgens mijn tassen inpakken en organiseren en afhankelijk van waar ik ben ontbijten. Immers als ik op een camping overnacht zijn er wel eens mogelijkheden om buiten de deur te ontbijten. Vandaag ben ik in de refuge Nos Repos, een pelgrimsherberg, en uiteraard is er ontbijt. Bij het ontbijt wordt de Nederlandse achtergrond van deze herberg duidelijk, naast de gebruikelijke jam ook plakjes Gouda kaas en een gekookt eitje. Bovendien nog een banaan voor onderweg. Kijk dat is pas ontbijten. Ik vertrek rond half negen en wordt uitgezwaaid door René. Het is nog wat mistig, ik doe daarom mijn licht maar aan en mijn gele hesje, ik wil wel gezien woorden op die kleine weggetjes. Rond de klok van tien uur is de mist verdwenen en begint de zon voorzichtig door te breken. Er is een mooie dag voorspeld vandaag en daar ziet het inderdaad naar uit. Ik stop onderweg voor een cafe crème, ik vergeet erbij te zeggen grand en ik krijg een espresso met een beetje melk. Volgende keer maar aan denken. Bij de bakker haal ik nog een pain au chocola. En zo kan ik er weer even tegen. Ik fiets rustig op boerenweggetjes. Af en toe blaft er een hond, maar die zitten veilig achter hekken en poorten. Maar niet altijd, ik hoor een hond blaffen en zie dat de poorten van de boerderij open staan, en ja hoor daar schiet de hond de weg op. Hij rent en blaft geweldig. Als ik even opzij kijk zie ik de hond mij gemeen aankijken. Hij rent als een gek met mij mee, het is een soort bulldog of zoiets. Ik fiets zo hard als ik kan, nooit geweten dat ik zo hard kon fietsen. Daar zullen de RPM lessen van Gerwin en Yvonne wel aan bij gedragen hebben. Kortom ik fiets de hond eruit hij houdt het gelukkig voor gezien. Ik fiets weer verder en even later is de rust weergekeerd en mijn hartslag weer gezakt. Dit ochtend deel van de etappe is redelijk vlak het middag deel bevat wel enkele veradelijke klimmetjes. Ik passeer een oud sluisje van een wat oud kanaal. Het blijkt het kanaal De Berry, te zijn. Verder gaat de tour naar het stadje Saint Armand-Montrond. Inmiddels nadert de lunchtijd en ik weet dat je het best rond de klok van 12 ergens kunt kijken naar een plat du Jour. Als je rond half een komt zit de boel vol. Iedereen in Frankrijk lijkt wel buiten de deur te lunchen. Zo ook vandaag, als ik vandaag mijn plekje vind bij Restaurant la Rotonde zit er nog niet veel volk een half uur later hangen ze met de benen buiten. Ik bestel de plat du Jour. Rond kwart voor een vertrek ik weer. Ik heb tijdens het eten overwogen welke opties ik heb. In ieder geval vanwege het lekkere weer een camping. En dat kan bij Châteaumeillant of La Châtre. Ik ben er nog niet uit: La Châtre ligt na Châteaumeillant nog 20 km verder en dan kom ik uit op zo'n 90 km vandaag. Eerst maar eens kijken hoe het bij de klimpartijen gaat. Voor Châteaumeillant komt een Franse wielrenner me even gezelschap houden en ik converseer in mijn beste schoolfrans met hem. Hij geeft aan dat Châteaumeillant maar weinig biedt en raadt me La Châtre aan. Kortom daar zit ik nu in het restaurant bij de camping Val Vert en Berry mijn verslagje te typen. De camping is erg mooi en heeft wel sterren een zwembadje (heb ik ook al ingelegen) en mooie grote plaatsen. Bij het inchecken hoorde ik dat de tour de france redelijk dichtbij vandaag een aankomst had (in Chateauroux), ik heb het niet gemerkt. Zo wel wat wezen denk ik als ik met mijn fiets vol met tassen tussen het peleton terecht gekomen was. De camping ligt zo'n 2,5 km van La Châtre met een onvermijdelijk klimmetje. Het lijkt me een prima plan hier een rustdag te houden en morgen het stadje te bezoeken. Hoop dat het morgen net zo lekker weer is als vandaag.

Geschreven door Maurices.fietstocht