Vrijdagavond heb ik mijn eigen potje gemaakt. Gebakken eieren met ham en kaas op een baguette. Dat smaakte prima. Yogurtje als toetje en koffie na. Die ochtend was ik weer vroeg uit de veren het was nogal bewolkt en het leek erop of er wel een buitje zou kunnen vallen. Daarom snel de boel.aan kant, zelfs nog voor het douchen dan zou de bui mij niet verrassen. Gelukkig bleef die bui achterwege en ik was rond acht uur weer startbereid. Eerst even naar de bakker voor een brood 'een pain complet' zo noemen ze hier een volkoren brood. Verder nog wat andere lekkere dingen. En op de fiets, het was nog geen half negen en ik wilde zaterdag ook nog wat terug naar huis sturen. La Poste ging pas om neuf uur open daarop wachten wilde ik niet. En ik nam de route die Ton mij had getekend en uitgelegd. Terwijl ik de afslag neem zie ik verderop een tabac bar. Mooi om nog snel een koffie crème te nemen voor dat ik met de dag etappe start. Na de koffie vertrek om 08.30 eerst naar Troyes en later naar een nog te selecteren slaapplek. Het fietsen gaat lekker en ik schiet goed op. Als ik Troyes binnen fiets kom ik toevallig een La Poste tegen en heb mooi de gelegenheid om wat spul naar huis terug te sturen. 1.3 kilo lichter fiets ik verder. Troyes is een mooi oud stadje met veel vakwerkhuizen. Al snel ben ik bij de kathedraal st Pierre et Paul. Ik parkeer mijn fiets en ga kijken of ik in de kathedraal een stempel kan krijgen. Ik zie wel dat er een onverzorgd type bij de fietsenstandaards in de buurt zit. Zo te zien is het een verslaafde in de weer met zijn spulletjes. Ik besluit om er maar een kort bezoekje van te maken en hoop dat mijn fietstassen ongemoeid blijven. Zo gezegd zo gedaan als ik terugkom zitten alle spullen nog op mijn fiets en ik fiets verder de al druk wordende stad in. Ik neem op een terrasje een koffie crème en geniet even van het lekkere weer. Zo’n stad in en uit fietsen is altijd een hele toer. Door nauwe straatjes van het oude centrum die soms ook nog eenrichting zijn, en waar mijn route geen rekening mee houdt, en ik dus tegen het verkeer in moet. Maar het lukt me na een 20 minuten laat ik Troyes achter me en fiets weer verder. Het wordt tijd om te lunchen. Nog steeds zijn bijna alle restaurantjes als ze er al zijn, in het gebied waar ik door heen fiets, dicht. Dat wordt dus weer uitkijken naar een picknick plekje. En dat vind ik deze keer in Saint Pouange. Gelukkig heb ik s’ ochtends bij het bakkertje voldoende brood en lekkers meegenomen. Ik kijk in mijn gidsje waar ik het best kan overnachten en zie een camping staan in Evry le Chatel. Ik bel ze op en keer een bandje en de boodschap te horen dat ze open zijn. Het is de camping municipal Les Mottes. Dat komt goed uit als ik daar ben heb ik zo’n 80 km erop zitten. Daar aangekomen hangt ook hier een briefje op de deur dat je vrij een plekje kan zoeken. Het kantoortje is op zaterdag dicht en op zondag weer open. Er staan maar 2 caravans verder op het terrein. Ik zoek mijn plekje uit en zet het tentje neer. Als ik mijn wasje ga doen komen 2 rugzak wandelaars het terrein op lopen. Het blijken ook Nederlanders te zijn die de Camino lopen. Ze lopen daarvan een deel tot Vezelay in vier weken. Het zijn twee vriendinnen een uit Amsterdam en een uit Frankrijk die samen de tocht wandelen. Later maken we kennis met elkaar. Ik loop het dorpje in wat vroeger een bedrijvig centrumstadje was. En een voormalige vesting van de graven van de Champagne. Alleen de Porte st Nicolas met twee ronde torens zijn nog overgebleven. Het lijkt erop dat er twee restaurantjes zijn een is open en daar zitten wat mensen wat te drinken en de ander lijkt om 19.00 uur open te gaan. Als ik terugloop naar de camping komen de twee dames Froukje en Inky me tegemoet. Ik moet nog even op de camping zijn en we besluiten om samen te gaan eten. Als ik terug in het stadje kom zitten zij aan een biertje bij de bar restaurantje die ik eerder ook zag. Helaas blijkt alleen de bar open te zijn en er kan niet gegeten worden. Ik krijg nog gezellig alle kleinkinderen en Sjoerd Thijs Myrthe en Kim op FaceTime. Ook de dames kijken even mee. Inky blijkt ook oma te zijn en een kleinkind te hebben. We wachten op het openingstijdstip van het andere restaurantje. Maar als ik op de raam ga kijken blijkt ook het andere restaurantje net dit weekend wegens bijzondere reden dicht te zijn. Wel is nog een winkel open en we besluiten dan maar zelf op de camping wat te maken. Het wordt een pasta met sardientjes uit blik wat tomaat uitje en komkommer met een stuk meloen vooraf. In dit geval komen mijn brandertje en pasta pannetje goed van pas. De dames hebben nog maar weinig gas over. Ik koop nog een flesje wijn en fles water en we gaan terug naar de camping waar we samen een en ander klaarmaken. Het wordt een gezellige maaltijd. Ik schrijf dit verhaaltje op de zondag in de vroege ochtend. Gisteren lukte het me vanwege vermoeidheid niet meer. En nu heeft het zojuist geregend. Ik wacht daarom maar even met inpakken en opruimen. Zie wel hoe laat ik vertrek

Geschreven door Maurices.fietstocht