Gisteren viel de Italiaan helaas wat tegen, moules farcie als voorgerecht met mosselen die zo klein waren dat ik even dacht dat het slakken waren. Het zat ook in zo’n slakken pannetje van porselein. Die mosseltjes smaakten nog. Het hoofdgerecht was aanzienlijk minder. Ik had gekozen voor Tagiatelle met gamba’s. De gamba’s waren taai en dat vind ik niet lekker, de saus had verdacht veel weg van Bertolli, niet dat die niet smaakt maar je verwacht wat anders. Jammer, maar het was wel voedzaam en de energie is weer aangevuld en daar gaat het om in het pelgrimsbestaan. Je verbruikt nogal wat energie tijdens al die klimpartijen dus dat moet je ook weer aan vullen. Vanochtend ben ik al vroeg uit de veren en als ik de weersvoorspellingen mag geloven gaat het in de ochtend regenen en miezeren. En dat wil ik voor zijn, dus op tijd alles ingepakt en op weg. Het ontbijt doe ik later want ik moet eerst nog langs een bakkertje. Gisteren had ik er al een gevonden en als het goed is gaat hij om 07:30 open. En dat blijkt gelukkig te kloppen. Rond de klok van achten vertrek ik en ga op pad. Ik weet dat er nog een paar korte steile klimmetjes volgen en een langere van 3 km maar die is tussen de 5% en 6% en met de Ardennen in mijn achterhoofd valt dat mee. Op zich hebben we het dan met de uitlopers van de Ardennen gehad. Niet dat het niet meer omhoog gaat, nee dat nog steeds, maar nu veel glooiender en telkens na een stijging een lekkere afdaling. Ik fiets door een uitgestrekt boerenlandschap
Met uitgestrekte korenvelden maar ook andere producten zijn uiteraard te zien. In dit gebied zijn in zowel in de eerste als tweede Wereldoorlog vele veldslagen geweest. Er zijn nauwelijks historische gebouwen en plaatsjes destijds overeind gebleven. Veel is kapotgeschoten en weggebombardeerd. Daar is nu niet veel meer van te zien, wel zijn er veel oorlogskerkhoven. Het weer werkt vandaag ook niet mee, het is weliswaar droog, maar erg triestig bewolkt en wat donker. Voordat ik het in de gaten heb ben ik al voorbij de afslag naar de militaire begraafplaatsen in Romandië-s/s Montfaucon. Het zijn de grootste van Europa waaronder een Amerikaanse. In dit gebied zijn in de eerste Wereldoorlog tijdens oorlogshandelingen 16.000 Amerikaanse soldaten in zes weken gesneuveld. Daar is bijna geen voorstelling van te maken. Even later zie ik een aire de repos, prima om daar mijn ontbijtje te maken zittend aan een gewone tafel. Ik heb voldoende spullen bij me voor een lekker ontbijt. Voor onderweg maak ik nog een thermoskan thee zodat ik daar bij de lunch ook nog plezier van heb. Ik fiets verder en kom In Varennes-en-Argonne. Ook hier is een groot monument opgezet als herdenking voor de Amerikaanse gevallenen speciaal uit Pennsylvania uit ditmaal uit de 2de Wereldoorlog. Ook zie ik Duitse oorlogskerkhoven. Logisch uiteraard maar wel bijzonder. Ik fiets over de Voie de la Liberté 1944, oftewel de Liberty Road, te zien aan bijzondere km-palen. Ik ben die eerder tegengekomen. De route start in-Marie-du-Mont in Normandië waar de invasie begon en markeert vandaar de punten Noordwaarts naar Metz en vandaar naar Bastogne waar de laatste paal staat bij het eerder door mij bezochte museum. Ik ben al flink op weg en het wordt tijd voor de lunch. Het is inmiddels ruim half twee. Ik stop in Somme-Bonne een echt Frans gehuchtje en vind een bankje bij het bushokje. Ik beoordeel meteen ook waar ik het best mijn kampement kan opslaan. Er is pas weer een camping in de buurt van Chalon-en-Champagne. Maar dat is nog wel ruim een kleine 50 km fietsen, eerder stoppen kan ook maar dan wordt het geen camping of een gite of chambre hotes. Ik zie wel, ik fiets door en hoop Chalon-en-Champagne te bereiken. Ik pak mijn spullen weer in en doe de thee-thermosfles in een van de achtertassen. Daarbij gaat iets mis blijkt later op de camping maar over het ‘thee incident’ later meer. Redelijk op tijd (rond 16.00 uur) bereik ik het stadje, echter dan moet ik nog door het drukke centrum heen; de camping ligt aan de andere kant aan de rand van het stadje. Ik fiets ook langs de kathedraal en stop even om mogelijk een stempel te scoren. Dat lukt niet behoudens een pater in vol ornaat die aan de hand van wat te zien is uitleg geeft aan een schoolklas. Verder is er niemand te zien. Omdat ik toch graag op tijd op de camping wil zijn ga ik weer door. Ik fiets verder maar fiets eigenlijk te ver, de camping ligt niet echt op de route. Via mijn Garmin zoek ik de route er naar toe en volg die aanwijzingen. Even later rijd ik op de drukke 4 baans D3 weer terug. Bijzonder net of je met je fietsje op de autobaan zit. Uiteindelijk bereik ik de camping en start met uitpakken en het opzetten van het tentje. En dan ontdek ik het thee-incident. Na de thermosfles te hebben gebruikt heb ik het schenktuitje niet goed gesloten en deels open gelaten met als gevolg dat een aantal items zijn voorzien van een theegeur. Onder andere mijn Spaanse Gids is nu een theegidsje, hopelijk plakken de blz niet teveel aan elkaar, ook mijn lakenzak is nu een theezak geworden. Ik had gelukkig al het plan de was te doen. De camping beschikt over een wasmachine en droger en daarvoor heb ik muntjes geregeld. Een geluk bij een ongeluk. Morgen toch weer schoon goed aan.

Geschreven door Maurices.fietstocht