Wat een schitterend landschap om doorheen te fietsen. Het is genieten van mooie vergezichten en leuke dorpjes en plaatjes Deze streek is zeer de moeite waard. We vertrokken vanochtend vroeger om dat er weer veel hitte was voorspeld. Door Wim is de routing van het inpakken enz. gewijzigd. Eerst de bagage verzamelen tenten afbreken enz. en dan pas ontbijten. Dat scheelde vanochtend veel tijd. Rond kwart over acht waren we al op weg. De zon brak al door maar de temperatuur was heerlijk om te fietsen. Meteen uit de camping konden we aan een klim van 2.8 km met percentage tussen de 5%-8% beginnen. Dat valt niet mee net naar het ontbijt. Overigens ging het de hele dag op en neer (maar naar mijn gevoel vooral op). Vandaag fietste Denise met ons mee, haar zus was niet helemaal fit, en dan kun je beter niet een zware etappe gaan rijden. Voor Denise ook mooi, haar zus zou zorgen voor de was van beide als ze op de nieuwe overnachtingsplaats in Logrono aankwam. Maar eerst was het voor ons nog even fietsen. Onze eerste stop zou ongeveer 20 km vanaf de start zijn in Estella. We vonden een prima plekje om een café con leche te bestellen en daarna gingen we op pad om de stad wat te verkennen. We waren op zoek naar Sta Sepulcro (een mooie kerk) echter konden die niet vinden. Wel stonden we voor de sta. Maria del Castilo - maar die was gesloten. De Sepulcro lag iets verder weten we nu. We zagen wel nog een mooie andere kerk liggen Daarom zijn we via een klein weggetje teruggegaan naar het centrum van Estella oa. over een prachtige oude pelgrims (voetgangers) brug. Wel wat klimwerk maar zeker de moeite waard. Uiteindelijk bij die andere kerk aangekomen, leek die ook gesloten. Maar we hadden geluk, om precies 10.30 kwam er een oude dame, die ook wat krom liep, de oude kerkdeuren ontsluiten. De kerk was aanvankelijk gehuld in het donker maar ik zag een automaatje, en met 1 euro van Willy konden we de kerk in het volle licht bewonderen. Zoals zoveel andere kerken die we gezien hebben bevatte deze ook veel mooie kunstschatten. Helaas de dame die de kerk opendeed was meteen verdwenen. Dus geen stempel. Buitengekomen zag ik tegenover de kerk een bureau van de Gardia Civiel. IK stelde voor daar om een stempel te vragen. Die zullen er zeker wel een hebben. Zo gezegd zo gedaan. We kregen een mooie stempel van hen in ons pelgrimspaspoort. Daarmee is mijn voorzijde nu volledig gevuld met mooie stempels. Toen het licht uitging zijn we verder gefietst weer de berg op nu richting het klooster van Irache. Waar het water maar vooral de wijn zomaar te tappen is aan uit de muur, bijna een reden om hier te blijven. In het museum bij de bodega haalden we de stempel en werden ontvangen door een allervriendelijkste oudere heer die ons in gebroken Engels / Spaans de hele geschiedenis van de wijgaard vertelde. Van Irache reden we door naar Los Acros voor een echte Spaanse lunch met pinchos hebben verorberd. Na de lunch wachtte ons volgens het routeboekje enkele heuveltjes. Nou dat noem ik geen heuveltjes. Stijgingen tussen de 5% en 7% voor enkele kilometers, gelukkig daarna weer met een daling. Valkbij Logrono mochten we over het geasfalteerde wandelpad dat was prettig. Anders zouden we over de drukke weg de stad moeten inrijden. En bij dit wandelpad hield een ouder echtpaar een stempelplaatsje met wat snuisterijen en simpele souvenirs. Vandaar was het nog maar een klein eindje naar Logrono waar we nog stopten bij de Kathedraal alvorens we naar de camping fietsten.

Geschreven door Maurices.fietstocht