Verleden week donderdag ben ik vertrokken, eigenlijk woensdag als ik het ophalen van het pelgrimspaspoort met de eerste stempel in Vessem meereken. Ik heb volgens mijn km tellertje 462 km gefietst inclusief het ritje naar Vessem. Dat is dan iets onder het gemiddelde dat ik wilde halen. Maar ja ik heb wel de Ardennen overwonnen. Vandaag nog een laatste stuiptrekking daarvan en de wegen worden nu glooiender. Toch nog wel wat omhoog en omlaag maar niet meer zo pittig als de eerste dagen. En 461 km is nog altijd een heel behoorlijke afstand. Vandaag heb ik er maar een kort ritje van gemaakt. Mede omdat campings hierna wat dunner gezaaid zijn leek het me verstandig ook gezien de inspanningen van gisteren er een half dagje fietsen van te maken. Maar wel met een bezoek aan de citadel van Montmédy, daarover later meer. Zoals ik gisteren al schreef liep het water in en uit mijn schoenen. Die waren loodzwaar en zeiknat geworden. Daar viel echt vandaag nog niet mee te fietsen. Zoals je dat vroeger ook wel eens deed had ik s'avonds de schoenen met oude (Franse) kranten volgestopt. Ondanks dat waren de schoenen nog nat ook sommige andere delen van de fiets uitrusting waren nog niet helemaal droog. Gelukkig heb ik mij 'Keen' open sandalen bij, of zoals Jacqueline ze noemt mijn Jezus slippers. Thuis kan ik die beter niet aandoen, het commentaar is dan niet van de lucht, maar hier ben ik er nu erg blij mee. Na nog genoten te hebben van een Frans ontbijt in maison de Partage en de rekening te hebben betaald. Die overigens maar 12 euro bedroeg (8 euro voor het overnachten en ontbijt en 4 euro voor de repas - het avondeten, soep en broodmaaltijd). Is het verder aan de vrijgevigheid van de gasten om wat meer te betalen ter ondersteuning van al het goede werk. Naast opvang van pelgrims is het een soort agrarische commune gestart in 1975 door zuster Soeur Andrée. Men leeft er gezamenlijk en op alternatieve wijze bedrijft men landbouw. Ik heb daarom maar met een briefje van 20 afgerekend, de 8 euro extra werk als gift aanvaard. Ik vertrek rond de klok van 9.30. Het eerste stuk gaat naar de Citadel van Montmédy. En daarbij is de keuze om het over de D110 te doen of met een korte omweg over de wat drukkere D643. Ik kies voor de omweg omdat bij de route over de D110 een klim van 1 km van 12% naar de citadel wordt aangegeven dat vind ik te gortig met al mijn bagage. Een bezoek aan de citadel lijkt de moeite waard hij ligt op een strategische top. De citadel is oorspronkelijk gebouwd in de XVIe eeuw door Karl de Vijfde. Ook andere zagen later de strategische waarde van deze citadel in. Zo is er in 1659 57 dagen strijd geleverd tussen de 800 inwoners van de citadel tegen maar liefst een leger van 20.000 Fransen. De fransen wonnen en Montmédy werd Frans bezit. De citadel is daarna nog enkele keren uitgebreid en versterkt. Nu is het een deels vervallen stadje. De plaats Montmédy zelf ligt onder aan de heuvel en is een levendig provinciaal plaatsje. Ik koop een kaart voor bezoek aan het citadel en het bijbehorende Museumpje. Boven op de citadel wordt duidelijk waarom deze zo waardevol was, naar elke kant heb je vrij en onbelemmerd uitzicht. Ik maak een paar foto's en ga vervolgens naar het museum. Daar word ik verrast het is niet alleen een museum van het vestingstadje maar ook een museum van de plaatselijke schilder Jules Bastein-Lepage. Deze schilder werd in 1848 geboren in een nabij gelegen plaatsje maar stierf jong al op 36 jarige leeftijd. Hij was in zijn tijd vooral beroemd als portretschilder. Vooral van portretten in die tijd bekende hoogwaardigheidsbekleder in Parijs. Enkele schilderijen zijn hier te zien en zijn inderdaad fraai. Na nog kort door het verdere vestingstadje te zijn gelopen verlaat ik het citadel en zet mijn tocht voort. Rond 12.30 stop ik bij een bankje om te lunchen, er zijn in dit stuk van Frankrijk maar weinig plekken met horeca voorzieningen, dus ik moet het van mijn eigen spulletjes hebben. Ik kijk ook in mijn route boekje waar ik vandaag ga stoppen en ik zie dat na Dun-sur-Meuse alleen in Doulcon nog een camping is: le Lac Vert aan een meertje en daarna is her een hele tijd stil, het lijkt me daarom prima om voor die camping te kiezen. En zo zit ik nu heerlijk op mijn stoeltje dit verslag te typen.

Geschreven door Maurices.fietstocht