Vandaag naar Spanje dat is zeker. Daarvoor moet de Col de Somport bedwongen worden. En dat is een heuse col van 1640 meter om uiteindelijk na de afdaling in Jaca uit te komen. Vol goede moed start ik na het ontbijt om 08.30 vanuit de gitte etappe Montagne et Vie uit Bedous. Anders dan andere dagen ziet het weer er nu beter uit, de bergtoppen hangen niet meer in de mist. Ik rijd het eerste stuk verkeerd en bevind me op de weg naar Oloron. Dat is niet de bedoeling maar weer omgedraaid en via de N-weg terug naar Bedous gereden en nu wel de goede richting in. Ik zie ook allerlei para-sailors uit de lucht afdalen en zich neerstrijken op een veldje bij Accous. Ik ga even kijken en neem natuurlijk wat foto’s. Als ik terugkom staat er geïnteresseerd een fransman mijn fiets te bekijken. Hij vraagt zich af wat voor een het is. We hebben een kort gesprekje hij zoekt zo’n fiets voor zijn dochter, die er even later ook bij komt staan. Hij verteld me dat deze plek een van de meest favoriete plekken is voor para sailing wat ik graag wil geloven om de paar minuten daalt er een para-sailor. Een bijzonder gezicht. Na Accous fiets ik verder en kom uiteindelijk via de oude weg bij Etsaut waar ook het informatiecentrum van het Parc Nationales des Pyrenées in het oude stationsgebouwtje is gevestigd. Het is bijna 10 uur en dan gaat het open, ik wacht even en dan mag ik naar binnen. Er wordt een mooi overzicht gegeven welke (roof) dieren er in het natuurpark leven. Ik zie dat er ook beren in de Pyreneeën rondlopen, dat wist ik nog niet. Ze leven echter heel teruggetrokken. Na het bezoekje fiets ik door, het klimmen wordt nu wat inspannender. Even voorbij Estaut zie je in een rotspartij het Fort du Portalet. Na de 2de Wereldoorlog zaten hier geruime tijd oorlogsmisdadigers. Als ik verder fiets bereik ik uiteindelijk Urdoz, waar ik in een winkeltje nog wat boodschappen doe (brood, ham, bananen en wat drinken uit een pakje). Enige km’s na Urdoz gaat het verkeer via een Tunnel echter niet de fietsers die worden over de oude weg over de col gestuurd. Die is echter wel wat steiler dan de N-weg. De omgeving is prachtig. De hoge toppen van de Pyreneeën zijn goed te zien. In enkele gevallen lijkt er nog sneeuw te liggen. Gestaag ga ik verder omhoog, af en toe houd ik een rustpauze. Het lang klimmen valt me tot dusverre niet tegen. Het wordt langzaam wat steiler. Uiteindelijk bereik ik om twee uur de top. Ik neem in het restaurantje op de top nog een cola. Afdalen gaat uiteraard sneller dan stijgen. In een mum van tijd ben ik in Jaca en vind mijn herberg in het centrum. Jaca is een gezellig plaatsje met een bijzonder 16de eeuws citadel. Het Castilla de san Pedro. Nog ontwikkelt en gebouwd door de ook ons bekende Philips II. Na te hebben gedoucht en mijn wasje te hebben gedaan ga ik het bezoeken. Het herbergt tevens verschillende musea. Als ik terugloop van dat bezoek zie ik een fiets met een mij bekende Camino sticker bij het bureau van toerisme. En ja hoor voor de derde maal loop ik Richard tijdens de tocht tegen het lijf. Hij wilde daar zijn stempel halen maar dat is elders in de stad. Ik vertel hem dat ik om de hoek in een herberg zit voor een zeer redelijk bedrag. Dat lijkt hem ook wel wat en ik bel voor hem de eigenaresse. Ze neemt nog niet op maar we zetten zijn fiets alvast binnen en drinken op een terras van een barretje nabij de Albergue een biertje. Samen praten we even bij over de tocht over deSomport maar ook over de reis sinds onze laatste ontmoeting. Nogmaals gebeld en uiteindelijk slaagt slaagt Richard erin ook in de herberg ipv op een camping te overnachten. Als dit geregeld is gaan we samen in het stadje een hapje eten. Morgen ga ik door, het is van hier nog een kleine 1000km, Richard blijft nog een dag hier en vertrekt dan naar zijn gezin in Barcelona. Om na 2 weken de reis vanuit hier af te maken. Het is onwaarschijnlijk dat we elkaar nog een 4de maal zullen treffen.

Geschreven door Maurices.fietstocht