Gisterenavond zijn we in Sahagun nog uit gaan eten in een Spaans restaurant. Dat was zeker gezellig. Eigenlijk te weinig tijd doorgebracht in Sahagun om mooie foto’s te kunnen maken. Ook vandaag is het er niet echt van gekomen. We zijn op tijd vertrokken en konden de natte tenten laten staan. Gisterenavond had het behoorlijk geregend zelfs in mijn tentje stond wat water gelukkig niet veel en niet bij de bagage of het bed. Van Sahagun gaat de fietstocht over de Meseta de Spaanse hoogvlakte. Dat betekent dat we fietsen op een hoogte tussen de 800 en 900 honderd meter veelal vlak en soms wat glooiend. Naast onze rustige weg waar het goed fietsen is, loopt het voetpad. Daarop zie je pelgrims in alle soorten en maten. Niet alleen kleine en grote maar ook zwaar bepakte en licht bepakte. Sommige lopen wat moeilijk anderen daarentegen lopen heel actief en met stokken te zwaaien. Het is een prachtig gezicht. Sommige kleine plaatjes die we doorgaan hebben Albergue’s en Hostals. De pelgrims zijn al vertrokken, die gaan vroeg op pad. Maar het ziet er wel gezellig uit. De lange weg is overigens wel wat saai. Er zijn voor de pelgrims boompjes gepland, vooral tegen de zon die zich vandaag echter regelmatig schuil houdt achter de wolken. Het is vandaag zo’n 20 graden dat is prima fiets en wandelweer. Uit de verhalen weet ik dat deze vlakte ook erg heet kan zijn, zon 32 tot 35 graden en dan is de lange tocht zeker voor wandelaars een hele opgave. In een hostal onderweg dronken we een cafe leche, het was weliswaar wat vroeg rond 10 uur, maar vandaag hoeven we ook niet zo ver. Leon is ca. 65 km fietsen. Na de koffie in Hostal el Peregrino (met stempel) fietsen we verder. In Mansilla de las Mulas fietsen we even naar het kerkje. In de kerk klonk mooie muziek het kerkje zelf was klein en niet echt bijzonder. Toch heb ik even genoten van een moment stilte en een kaarsje aangestoken, denkend aan het nieuws over het ongeluk - aanrijding tijdens de camino met 2 Nederlandse dames, waarvan er een is overleden. We besloten nog niet te lunchen en wilde rond 12.30-13.00 een gelegenheid zoeken. Dat viel niet mee. Er waren maar weinig plekken waar je wat kon krijgen. Wel vonden we een barretje in Vilecha waar we een kopje thee dronken met een chocolade koek van Wilma. Na de dorst te hebben gelest en verder te zijn gegaan zagen we in het volgende dorpje een aantal bekende fietsen staan. Daar was een barretje met veel lekkere pinchos en andere gerechten. Daar hebben we heerlijk geluncht. Nog maar ca. 5 km te gaan naar Leon waar we voor de verandering niet slapen in tenten, maar in het centrum van Leon in de Albergue San Fransico. We kwamen tegen half vijf aan en Wim en de andere fietsers waren er al. De kamers werden verdeeld. Het zijn mooie ruime tweepersoonskamers met eigen badkamer en toilet. Ik en Jan Pieter hadden al aangegeven dat wij de kamer wel wilden delen. Na de bagage naar de kamers te hebben gebracht en kort wat andere kleren te hebben aangetrokken. Zijn we (Wilma, Jan-Pieter en ik) de stad in gegaan voor een pintje. Die hadden we wel verdiend.

Geschreven door Maurices.fietstocht