Na de lange wandeling van gisterenavond was het goed om weer te mogen fietsen. Samen met fietsmaat Henk heb ik ontbeten op de door onze buurvrouw ter beschikking gestelde tafeltje met stoeltjes. Het begon met wat bewolking maar later klaarde het op en werd het zonnig en wat warmer. Na de boel te hebben opgeruimd en ingepakt de buren goedendag gezegd en bedankt fietsen we aan. Henk fietste het eerst stuk met mij mee. Weer fietsen we door de verschillende velden van de bloementelers . De meeste tulpen echter waren verdwenen. Wel zagen we nog de nodige andere bloemen zoals pioenen. Via diverse leuke plaatsjes zoals bijv. De Zilk, Hillegom, Nieuwebrug en Nieuw-Vennep kwamen we bij de Westeinderplassen richting Leimuiden in Leimuiderbrug dronken we een kop koffie in Grand Café de Parel. We waren toen zo’n 20 km onderweg. Na de laatste Santiago afspraken met elkaar gemaakt te hebben was het tijd om afscheid te nemen en verder te gaan. Henk via Amsterdam terug naar IJmuiden en ik verder op mijn route naar de inmiddels onder fietsmaten bekende camping de Strosteeg in Driebergen-Rijsenburg. Ik nog ongeveer 60 km voor de boeg. Maar de zon scheen en had de wind niet tegen kortom het fietste heerlijk. Ik fietste door een mooi gebied met de nodige plassen en vaarten over goed aangelegde fietspaden. Het was wel wat drukker dan de afgelopen week, en dat was geen wonder. Onderweg voordat ik provincie Utrecht had bereikt was het tijd voor een lunch op een bankje naast de weg mooi in de zon. Terwijl ik mijn boterham aan het beleggen was raakte ik aan de praat mete een stel wat voorbij kwam. Ze waren ook (wereld)fietsers (hadden een tocht in Nepal gemaakt) maar waren ook verstokte wandelaars. Hun plan om in maart naar Santiago te gaan lopen was in het water gevallen. Toen hebben E maar het Pieterpad gelopen. Ook mijn MSR tentje gaf aanleiding tot gespreksstof. We wisselden ervaringen uit van de natuur kampeerplaatsen. Zo zie maar weer je komt altijd wel wat aardige lui tegen en kunt interessante ervaringen delen. Tijdens een korte stop om een flesje ice tea green te bestellen in een kraampje langs de weg kwam een wonderschone gerestaureerde oude Bugatti aanrijden. Opa was er met zijn kleinkinderen mee op stap en trakteerde ze bij hetzelfde tentje op een ijsje. Snel een foto van gemaakt. De route ging ook langs hét kasteel in Haarzuilen dat was wel even iets om even bij stil te staan. Bijzonder fraai om te zien, maar te veel volk om door de poort te gaan om het beter te bekijken. Een ander keer wellicht. Via de Dafne Schippers Fietsbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal kwam ik Utrecht binnen. Mijn route volgde de fietspaden maar ging wel midden door de stad: en wel via Oog in Al langs Lombok verder langs Hoog Catharijne, voorbij de Dom en het Academiegebouw en via de Oude Stadsgracht naar Maliebaan en verder via Rhijnnauwen richting Bunnik een echt bijzonder mooie route. Zo kende ik Utrecht nog niet. De parken en de stad was (over)vol, het leek wel of er geen sprake meer was van corona. Geen reden voor mij om ergens te stoppen of aan te leggen. Uiteindelijk heb ik bij de AH in Bunnik nog wat voedsel ingeslagen en uiteindelijk rond 17.00 uur aangekomen op de camping. Daar genoot ik in de avondstond van mijn maaltijd salade en kwark met bramen. Zo morgen een oppasdag bij kleinzoon Tibbe en dinsdag naar huis. Aanvankelijk dacht ik dat in twee etappes te doen maar het is maar 90 km dus in een keer zal ook wel lukken.

Geschreven door Maurices.fietstocht