Het tweede boekje kan aan kant. Gisterenavond was het een beetje een emotioneel gebeuren. Door Antoon werd het Pelgrimslied (van een zuid Afrikaanse zangeres) via zijn mobiel met speakertje ten gehore gebracht. Normaal gebeurd dat eigenlijk bij St. Jean Pied de Port, vertelde hij, maar er was nu ook een reden voor. Anne heeft haar ‘ reis ‘ en ‘ missies ‘ volbracht liet ze daarvoor ons met een mooie toespraak weten. Ze gaat ons na de rustdag verlaten. Ik heb veel met Anne opgetrokken en vind het natuurlijk wel een beetje jammer, aan de andere kant weet ik ook dat ze haar missies en ‘ victorie ‘ bereikt heeft. Anne het ga je goed en ga genieten van het volbrengen van je ‘ reis ‘. Vandaag vertrokken we met Willy voorzien van een mooie helm in felle kleuren. We vertrokken uit Dax helaas zonder stempel, het bureau van Toerisme was pas om 9.30 open en we vertrokken al om 8.45 dus dat konden we niet halen. En gisteren lukte het ook al niet in de Kathedraal, hoewel het eigenlijk speciaal op de 2de en 4de donderdag een moment voor pelgrims was. De rit van vandaag is rond de 95 km, wat afstand kunnen we dat wel aan. Maar nu met de nodige klimmetjes of zeg maar klim partijen, o.a. met een klim van 9% en een klim van 7% over 2,5 kilometer. Over de kleinere klimmetjes hebben we het dan nog niet. We dronken koffie in Peyrehorade op het pleintje en konden daar bij gelukkig onze stempel vandaag bij het bureau van toerisme scoren. Na de koffie fietsen we verder en stopten even bij de Abdij van Sorde-l’Abbaye, waarvan de oude kerk toevallig open was. Vorige keren bleek die gesloten. Daarna volgende het steile klimmetje van 9% in Labastide-Villefranche. Na die klim zijn we nog verder gefietst naar een picknick plaats bij Bergouey-Viellenave. Daar aten we ons lunchbakje leeg in de schaduw van enkele bomen. Als je zoveel fietst heb je daar dan ook echt behoefte aan. Je gebruikt immers veel energie en die moet worden aangevuld. De zon begon al flink te branden de schaduw was daarom erg welkom. Na de lunch gingen we verder door een schitterend landschap. Aan de wegwijzers kun je zien dat we ons in Frans Baskenland bevinden. Dubbele opschriften een leesbaar in Frans en de ander volstrekt onuitspreekbaar. Tijdens onze rit zagen we herhaaldelijk de besneeuwde toppen van de Pyreneeën liggen, daar gaan we dus naar overmorgen naar toe om in Spanje te komen. De etappe over de Pyreneeën zal korter zijn, weten we al, maar wel meer stijging en nauwelijks daling. In Saint Palais nog zo’n 30 km te gaan voordat we op onze kampeerplaats zijn, en het zwaarste deel van het parcours moet nog komen, drinken we voor de laatste keer een drankje in een bar. Na even te hebben gerust gaan we aan het laatste deel van onze rit beginnen. Sommige zien er wel wat tegenop. Het is ook niet niks zo’n afstand met al die klimmetjes. Bovendien moeten we een deel fietsen langs een zeer drukke weg. Dat is niet prettig. Uiteindelijk arriveren we rond 17.15 op onze camping en zijn moe maar voldaan.

Geschreven door Maurices.fietstocht