Andere kant op
Marokko, Massa
Toen we wakker werden vanmorgen waren de golven nauwelijks te onderscheiden van de lucht. Alles was grijs-wit: mist of laaghangende bewolking. Op de zadelhoezen van onze fietsen stonden plasjes water. Toch gaan we weer fietsen.
Ook nu weer veel mensen die met groenvoer van de akkers komen. De meeste zittend op een volgeladen ezel. Iedereen groet en steekt zijn/haar hand op.
Voor de vogels in de Oued hebben we nu de 300 mm lens meegenomen, maar er zijn er minder te zien dan gisteren.
Waar we gisteren beneden aan de rivier naar links gingen, sloegen we nu rechtsaf, richting het dorp Massa. Af en toe probeerden we een weggetje te vinden langs de akkertjes, maar vaak moesten we toch terug naar een “hoofdweg”.
In Massa drinken we een justje en eten een msenem met honing. Daarna fietsen we terug. Ook nu weer stukjes langs de rivieroever met tuintjes en akkertjes.
Als we een mooie paarse bloem fotograferen, komt de eigenaar van het tuintje (met zijn gezin in een auto) thuis. Hij vraagt wat we zoeken. Een dochter spreekt Engels. We praten even en als we verder willen, worden we voor de lunch uitgenodigd. We bedanken vriendelijk. Pa geeft ons allebei een van de mooie bloemen. Als we thuis zijn, zijn ze verlept.
Aan de kust blijkt er nog nauwelijks zon te zijn geweest.
Het tweede deel van de middag konden we nog wel even in de zon zitten. Daarna hebben we ingepakt. Morgen gaan we naar Tafraoute.
Ook nu weer veel mensen die met groenvoer van de akkers komen. De meeste zittend op een volgeladen ezel. Iedereen groet en steekt zijn/haar hand op.
Voor de vogels in de Oued hebben we nu de 300 mm lens meegenomen, maar er zijn er minder te zien dan gisteren.
Waar we gisteren beneden aan de rivier naar links gingen, sloegen we nu rechtsaf, richting het dorp Massa. Af en toe probeerden we een weggetje te vinden langs de akkertjes, maar vaak moesten we toch terug naar een “hoofdweg”.
In Massa drinken we een justje en eten een msenem met honing. Daarna fietsen we terug. Ook nu weer stukjes langs de rivieroever met tuintjes en akkertjes.
Als we een mooie paarse bloem fotograferen, komt de eigenaar van het tuintje (met zijn gezin in een auto) thuis. Hij vraagt wat we zoeken. Een dochter spreekt Engels. We praten even en als we verder willen, worden we voor de lunch uitgenodigd. We bedanken vriendelijk. Pa geeft ons allebei een van de mooie bloemen. Als we thuis zijn, zijn ze verlept.
Aan de kust blijkt er nog nauwelijks zon te zijn geweest.
Het tweede deel van de middag konden we nog wel even in de zon zitten. Daarna hebben we ingepakt. Morgen gaan we naar Tafraoute.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
De bloem is een Ipomea. Een winde soort en dagbloem. Iedere dag komt er een nieuwe bloem. Schitterend "onkruid". We genieten van jullie belevenissen. Hartelijke groeten!
Hans en Joanne 2025-02-03 09:19:11
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
