Eerst een mailtje naar de makelaar en toen nog een poging met DigiD. Het lukte en het definitieve energielabel is inderdaad al eerder afgegeven.
We rijden weer verder naar het westen. Bergen en kale vlaktes met soms sporen erover en af en toe een klein dorp.
De weg is schitterend. Het lijkt of hij pas in aangelegd. Aan de kant van de weg zijn kattenogen. Dat hebben we hier nog niet eerder gezien. In een dorp, waar we doorheen rijden, doen we wat boodschappen. Ons drinkwater (flessen) is op, dus we slaan een flinke hoeveelheid in. Bij een Boulangerie kijken we naar binnen. Een heel klein okje met een tafeltje, waarop een paar schalen staan met zoetigheid. Naast de tafel staan een vrouw en 2 kinderen (jongens, waarvan er eentje meteen vraagt om een dirhan). Achter de tafel is een gordijn. Als ik vraag om brood, hebben ze dat ook. Vanachter het gordijn, waar een hele groep vrouwen zit te kletsen en te giebelen, komen een paar broden tevoorschijn. Dan willen we ook nog wel wat van dat lekkers. Ondertussen zijn er al een paar oudere jongens naar binnen geschoven om te vertalen. Bij het betalen doet de jongen, die om een dirham vroeg, een poging om in mijn portemonnee te graaien. Paul heeft meteen zijn arm te pakken en de jongen krijgt van verschillende kanten op zijn mieter.
Buiten het dorp ontbreekt de belijning op de weg en Paul vraagt zich af wanneer de weg opeens zal ophouden. Dat doet hij niet, maar een stukje verder krijgen we wel een deviation, omdat er aan de weg wordt gewerkt. Een omleiding over een noodweg naast de nieuw aangelegde weg. Drie kwartier met max 20 km per uur rammelend over stenen en door opwaaiend stof. Paul ziet de achterwand los komen van het keukenblokje en vreest dat de hele achterkant er dadelijk uit ligt. Uiteindelijk valt dat mee, maar hij denkt wel over een manier om het te verstevigen.
Staan nu in Zagora (in de Draavallei), onder de dadelpalmen. Krijgen meteen na aankomst Whiskey Berber geserveerd.
Geschreven door Arendien-en-Paul