De Ammelnvallei
Marokko, Ammelne
Met zijn zessen fietsten we vandaag een rondje van 44 kilometer van Tafraout door de Ammelnvallei terug naar Tafraout. De Ammelnvallei is genoemd naar de Berberstam die hier woont, de Ammeln. De vallei wordt soms ook wel amandelvallei genoemd, omdat er veel amandelbomen staan. Hier zijn ze bijna overal nu uitgebloeid.
Onderweg komen we een olijfolieperserij tegen (koude persing). Vorige jaren zagen we perserijen waar mens- of ezelkracht nodig was om te persen. Deze had een hydraulische pers. Wel worden hier dezelfde manden gebruikt om de olie uit de prut van gekneusde olijven te persen, als op de oude manier. We werden meteen uitgenodigd om de olie te proeven: om de beurt een vinger in een schaaltje olie. Ik bedank: ik hou niet van de smaak van olijven. De anderen vonden hem lekker en willen een litertje kopen. Een frisdrankflesje wordt omgespoeld en daar kan een liter in. Ook een bijna lege waterfles kan geleegd en is goed voor 1,5 liter olie.
Zo’n 9 kilometer voor Tafraout een mooi gebouwtje met grote kruidentuin. Het blijkt een Amazigh-museumpje en coöperatie, waar producten van het land worden verkocht. Terwijl de anderen doorfietsen gaan wij even binnen kijken.
In het museum een spinnewiel en weefgetouw, wat kleding en allerlei gebruiksvoorwerpen.
Boven in de verkoopruimte veel gedroogde kruiden, de gewone arganproducten en honing.
’s Middags laden we de accu’s weer op en doen nog wat boodschappen in het dorp.
Ondertussen was ook de waterwagen langs geweest om onze watertank weer te vullen. De waterwagen rijdt iedere dag over het terrein. Als je water nodig hebt, geef je een seintje en dan stopt hij jou.
Het waaide vandaag bij vlagen hard en vanavond hangt er veel stof in de lucht. Het TV-signaal komt slecht binnen. Regelmatig zien we tijdens het journaal een geblurd beeld.
Voor een filmpje van de fietsroute, klik op deze link: https://youtu.be/DFvGisG-GEg
Onderweg komen we een olijfolieperserij tegen (koude persing). Vorige jaren zagen we perserijen waar mens- of ezelkracht nodig was om te persen. Deze had een hydraulische pers. Wel worden hier dezelfde manden gebruikt om de olie uit de prut van gekneusde olijven te persen, als op de oude manier. We werden meteen uitgenodigd om de olie te proeven: om de beurt een vinger in een schaaltje olie. Ik bedank: ik hou niet van de smaak van olijven. De anderen vonden hem lekker en willen een litertje kopen. Een frisdrankflesje wordt omgespoeld en daar kan een liter in. Ook een bijna lege waterfles kan geleegd en is goed voor 1,5 liter olie.
Zo’n 9 kilometer voor Tafraout een mooi gebouwtje met grote kruidentuin. Het blijkt een Amazigh-museumpje en coöperatie, waar producten van het land worden verkocht. Terwijl de anderen doorfietsen gaan wij even binnen kijken.
In het museum een spinnewiel en weefgetouw, wat kleding en allerlei gebruiksvoorwerpen.
Boven in de verkoopruimte veel gedroogde kruiden, de gewone arganproducten en honing.
’s Middags laden we de accu’s weer op en doen nog wat boodschappen in het dorp.
Ondertussen was ook de waterwagen langs geweest om onze watertank weer te vullen. De waterwagen rijdt iedere dag over het terrein. Als je water nodig hebt, geef je een seintje en dan stopt hij jou.
Het waaide vandaag bij vlagen hard en vanavond hangt er veel stof in de lucht. Het TV-signaal komt slecht binnen. Regelmatig zien we tijdens het journaal een geblurd beeld.
Voor een filmpje van de fietsroute, klik op deze link: https://youtu.be/DFvGisG-GEg
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
