Vanmorgen pakten we opnieuw de fiets; nu de andere kant op naar Nowa Ruda. Weer eerst een paar flinke hellingen omhoog naar de Góra Sw. Anny (berg van de heilige Anny). Langs de weg staat een kapelletje dat meestal gesloten is. Nu waren er mannen aan het werk, dus we konden even binnen kijken. De teksten bij de muurschilderingen waren in het Duits. Tot 1945 was dit gebied onderdeel van het Duitse rijk (ook al voor 1938).
Daarna door naar het stadje, waar we veel “o ja-momenten” hadden.
Het is een kleine boerencamping, dus geen apart sanitair. We gebruiken een van de badkamers in het huis. Als zij weggaan, blijft de deur open, zodat wij naar binnen kunnen.
Vanmiddag nadat ik naar het toilet was geweest, werd ik de keuken ingeroepen: we eten pieczony, ken je dat? Wil je proeven? Toen ik aan tafel zat, werd Paul (die voor de camper zat) geroepen. Ook hij moest proeven. Pieczony was/is een koolblad gevuld met boekweit, rijst en groentes. (Hij kan ook worden gemaakt met vlees.) Eroverheen een romige rode saus. Lekker. Ik had gezegd dat ik een klein stukje wilde en schoof daarna mijn bord door naar Paul. Maar dat kon niet. Voor hem werd een nieuw stuk uit de pan gepakt.
Later (na een onweersbui) kwam Andrzej weer langs. Hij liet zien hoe bijen in 2 dagen raten hadden gebouwd.
Daarna ging hij controleren of er al genoeg honing in de kasten was om te gaan slingeren. Wij mochten mee. Hij liet ons voelen hoe zwaar een volle raat is. Iedere raat bevat ongeveer 1 kg honing.
Morgen of overmorgen gaat hij slingeren.
Ondertussen werd er verteld over het merken van koninginnen. Niet alleen om haar te kunnen herkennen in een volk, maar ook om te weten van welk geboortejaar ze is. Een koningin kan 5 jaar worden dus er zijn 5 kleuren die wereldwijd volgens een vast schema worden gebruikt.
Geschreven door Arendien-en-Paul